34 झाइले म्रुँजी ह्रोंसए क्योलो हारबै म्हिमैंने ‘खो, ङए आबाउँइँले आशिक योंबै म्हिमैं, ह्युल बनेब् ओंनोंन् क्हेमैंए ल्हागिर बनेथेंबै ग्याल्सर क्ल्हे लबर खो,’ बिब्मुँ।
“सियोन बिबै ङए पबित्र कोंर ङइ ह्रोंसए म्रुँ थेंइमुँ,” बिसि खीजी बिम्।
आगुए फिर ल्हयो खबै म्हिल छ्याँब तम्, दिलेया दयाम्हाँया आरेबै म्हिलाइ दुःख तम्।
अगमबक्ताइ बिबै ताँ पूरा तबर येशूजी छले पोंइ। स्योंमन् च म्हिइ छले प्ह्रिल, “ङ चमैंने अहानउँइँले पोंब्मुँ। ह्युल केब् ओंनोंबै लोथेंबै ताँमैं ङइ बिमिंब्मुँ।”
ङए ल्हागिरि ह्रोंसए धिं, आघें-अलि, अना-अङाँ, आबा-आमा, प्हसे, क्ल्ह्यो-न्हें वाथेंब्मैंइ च भन्दा प्र गुणा ल्हें योंब्मुँ। धै खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंबै हग या योंब्मुँ।
छबिमा येशूजी चमैंने बिइ, “ङइ नोब् धों तबै दुःख क्हेमैंज्यै या नोब्मुँ। दिलेया ङए क्योलो नेरो त्हेब्रेउँइँ टिल् पिंबै ताँ ङए योर आरे। च क्ल्ह्योमैं ङए आबाजी ओंसोंन् खाब्मैंए ल्हागिर तयार लथेंइमुँ चमैंए ल्हागिर्न ग।”
“सियोनए च्हमिने छ बिमिंन्, तारे क्हिए म्रुँ क्हि ङाँर खइन मुँ, थेब् आप्हैंन्ले गधाए फिर क्रेसि खइन मुँ, खी गधा झजए फिर क्रेसि खइमुँ,” बिसि बिल।
“चए के म्रोंसि क्ल्हेजी चने बिइ, ‘स्याबास! क्हि छ्याँबै के लब नेरो भर लल् खाँब् तइ! क्हि च्युगुदे सैरै या भर लल् खाँब् तइ। छतसि तारे ङइ ल्हें सैमैंए जिम्मा क्हिलाइ पिंब्मुँ। क्हि ह्रोंसए क्ल्हेने बालुन् सैं तोंन्ले टिद्।’
“चए के म्रोंसि क्ल्हेजी चने बिइ, ‘स्याबास! क्हि छ्याँबै के लब नेरो भर लल् खाँब् तइ! क्हिइ च्युगुदे सैरै या छ्याँबै के लसि भर लल् खाँब् तइ। छतसि तारे ङइ ल्हें सैमैंए जिम्मा क्हिलाइ पिंब्मुँ। क्हि ह्रोंसए क्ल्हेने बालुन् सैं तोंन्ले टिद्।’
“छबिमा म्रुँइ चमैंने बिब्मुँ, ‘क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ ङए अलि-अङाँमैं न्होंर्बै धाँसे च्योंबै म्हिलाइ तो-तो लइ, च क्हेमैंइ ङलाइन लब् ग।’
“च लिउँइँ खीजी ह्रोंसए त्हेब्रे हारइ टिब्मैंने ‘ओ सराप योंबै म्हिमैं! ङ ङाँइँले ह्रेंगो तयाद्। दियाबलस नेरो चए दूतमैंए ल्हागिर बनेथेंबै खोंयोंइ आसिबै मिर ह्याद्,’ बिब्मुँ।
“येशू यहूदीमैंए म्रुँ ग बिसि खीए बिरोधर छ्याब् ल्हैदिसि प्ह्रिबै काउद खीए क्रए क्होउँइँ चमैंइ टौंदिथेंइ।”
“पाप लब् पिसि परमेश्वरउँइँ सैं एद्, तलेबिस्याँ स्वर्गर्बै ग्याल्स चेंदोन् खइमुँ।”
छतसि ठिमर प्ह्रिबै च्योंब भन्दा च्योंबै ताँ या आम्हाँदिसि अरूमैंने या ‘च ताँ ङिंल् आत्हु’ बिसि लोमिंबै म्हि स्वर्गए ग्याल्सरि च्योंब भन्दा च्योंब तब्मुँ। दिलेया ठिमर्बै ताँ ह्रोंसज्यै ङिंब धै अरूमैंने या ङिंल् त्हुम् बिसि लोमिंबै म्हि स्वर्गए ग्याल्सरि थेब तब्मुँ।
झाइले येशू घ्याँर ह्यारिमा म्हि घ्रि न्हेह्यासि येशूए ओंसों च्हि तुँसि खीने “ओ स्वाबै गुरु, खोंयोंइ आखाँबै छह् योंबै ल्हागिर ङइ तो लल् त्हुम्?” बिसि ङ्योएइ।
दिलेया ङए क्योलोउँइँ नेरो त्हेब्रेउँइँ खाब् टिल् योंम्, च ङइ बिसि आत, परमेश्वरजी खाबए ल्हागिर तयार लथेंइमुँ चमैंन योंम्।”
दिलेया येशूजी च च्हमिरिने बिइ, “ओ नानि, ङए ताँ थेद्! परमेश्वरए ताँ थेसि खीजी बिब् म्हाँदिबै म्हिइ झन् आशिक योंब्मुँ।”
छतसि ह्युल केब् ओंनोंबै तिंयाँ समा अगमबक्तामैं सैवाबै पापए सजैं तिंजोरोबै म्हिमैंइ बेहोर्दिल् त्हुम्।
ओ ङए च्युगुथिरि बगाल, आङ्हिंन्। तलेबिस्याँ क्हेमैंए परमेश्वर आबाजी ह्रोंसए ग्याल्स क्हेमैंलाइ पिंबर सैं तोंइमुँ।
“परमेश्वए मिंर युबै म्रुँ बेल्ले थेब मुँ। स्वर्ग नेरो पृथ्बीर शान्ति तरिगे। खीए मिं खोंयोंन् बिले थेब् तरिगे,” बिदै ओरइ।
नथानेलइ खीने बिइ, “रब्बि, क्हि परमेश्वरए च्ह ग! क्हि इस्राएलर्बै म्रुँ ग!”
झाइले चमैंइ छोडाए हाँगमैं छेसि “होसन्ना! याहवेहए मिंर युबै इस्राएलर्बै म्रुँए जय जय तरिगे!” बिदै ओरदै खीए मान लबर त्होंइ।
“ओ आबा, चु ह्युल बनेब् भन्दा ओंसों ओंनोंन् क्हिजी ङलाइ म्हाँया लसि थेबै मान पिंइ। क्हिजी ङने पिंबै म्हिमैं ङए थेबै मान म्रोंबर चमैं ङ टिबै क्ल्ह्योरि ङने बालुन् तरिगे बिब ङए सैं मुँ।
छबिमा “बोयाद्, बोयाद्, च क्रूसर च्योवाद्!” बिसि चमैं ओरइ। छतमा पिलातसइ चमैंने “ङइ क्हेमैंए म्रुँ क्रूसर च्योवाद् वा?” बिसि ङ्योएमा “रोमी कैसर म्रुँ बाहेक् ङिला अरू म्रुँ आरे,” बिसि ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैंइ बिइ।
बिसि याहवेहजी बिइमुँ। खीजी चु ताँ स्योंम् ओंनोंन् था सेल् पिंइँमुँ।’
क्हेमैंलाइ ह्रोंसए आछ्याँबै केमैंउँइँले एपखसि आशिक पिंबै ल्हागिर परमेश्वरजी ह्रोंसए सेवा लबै म्हि त्हाँसि ताँन् भन्दा ओंसों क्हेमैं इस्राएलीमैं ङाँर कुल्मिंइ।”
ङ्यो परमेश्वरए च्ह-च्हमिमैं तसेरो परमेश्वरजी खीए च्ह-च्हमिमैंए ल्हागिर साँथेंबै अँश ङ्योइ योंब्मुँ, धै परमेश्वरजी ख्रीष्टए ल्हागिर साँथेंबै अँश या ङ्योइ खीने बालो योंब्मुँ। तलेबिस्याँ येशू ख्रीष्टजी दुःख नोब् धोंले ङ्योज्यै या छाबै दुःख नोस्याँ खीजी योंबै मान ङ्योज्यै या योंब्मुँ।
छतसि ओ अलि-अङाँमैं, ङइ बिल् म्हैबै ताँ तो जा बिस्याँ, से कोए ज्युनेन् ङ्यो परमेश्वरए ग्याल्सर, अथवा स्वर्गर, होंल् आयों। धै नास तल् त्हुबै ज्युइ खोंयोंइ नास आतबै प्ल्हर ज्यु योंल् आखाँ।
चु ताँए बारेर परमेश्वरए छ्वेर छले प्ह्रिइमुँ, “म्हिमैंइ खोंयोंइ आम्रोंब, खोंयोंइ आथेब, म्हिमैंए सैंरै आमैंबै ताँमैं, परमेश्वरजी खीलाइ म्हाँया लब्मैंए ल्हागिर तयार लथेंइमुँ।”
अधर्मिमैंइ परमेश्वरए ग्याल्सर्बै आशिक आयों बिब क्हेमैं आसेइमुँ वा? क्हेमैंइ धोका योंबै के आतरिगे। छेरन् तबै के लब्मैं, कु पूजा लब्मैं, ब्यभिचारिमैं, मुयुँमैंनेन् आछ्याँबै के लबै मुयुँमैं,
आगुए सैमैं म्रोंसि ह्रिस लब, प्हा ल्हें थुँब, सयल लप्रब, छाबै केमैं ताँन् आछ्याँबै सैंउँइँले खबै केमैं ग। ङइ क्हेमैंलाइ ओंसोंन् लोदा सैंदा लब् धोंले तोगो या बिम्: छाबै केमैं लप्रब्मैं, परमेश्वरए ग्याल्सर्बै हगवाला तरिब् आरे।
ख्रीष्ट नेरो परमेश्वरए ग्याल्सर ब्यभिचारिमैं, लोबिमैं, आछ्याँबै के लब्मैं खैलसे होंल् आयों बिसि क्हेमैंइ छेनाले सेल् त्हुम्। [अथवा परमेश्वरलाइ आम्हाँदिसेरो चमैंइ खी ङाँइले आशिक आयों।] लोब लबै केमैं परमेश्वरए उँइँर कु पूजा लब् धोंन् ग।
परमेश्वरजी खोबै छ्ह क्हेमैंइ थोरिगे बिसि ङिज्यै या क्हेमैंलाइ लोदा सैंदा लसि भों पिंइ बिसि क्हेमैंइ सेइमुँ। तलेबिस्याँ खीए मिं थेब् लबर परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ खीए ग्याल्सर हुइब् ग।
ङ्योइ दुःख सैदिसि टिइबिस्याँ खीनेन् ग्याल्स लल् योंब्मुँ। ङ्योइ खीलाइ ‘ङो आसे’ बिइबिस्याँ खिज्यै या ङ्योलाइ ‘ङो आसे’ बिब्मुँ।
छले ङइ लबै केमैं खीए उँइँर ठिक ठर्दिबइले खीजी ङए ल्हागिर थेबै क्रेगि थेंइमुँ। छेनाले निसाफ लबै प्रभुजी च त्हिंइर च क्रेगि ङलाइ पिंब्मुँ - ङलाइ मत्त्रे आङिं, दिलेया प्रभुलाइ म्हाँया लसि खी युबै त्हिंइए घ्याँ ङ्ह्योरिब्मैं ताँनलाइ खीजी च क्रेगि पिंब्मुँ।
स्वर्गदूतमैं बिब, परमेश्वरए सेवा लबै प्ल्हमैं ग। धै परमेश्वरजी येशूए फिर बिश्वास लसि मुक्ति योंब्मैं ल्होबै ल्हागिरै या चमै कुल्मिंम्।
बरु चमैंल झन् छ्याँबै ह्युल, अथवा स्वर्गर, ह्याबै सैं मुँल। छतसि परमेश्वर “चमैंए परमेश्वर ग” बिबर फा आपिल, तलेबिस्याँ खीजी चमैंए ल्हागिर सहर घ्रि तयार लथेंइमुँ।
तलेबिस्याँ ङ्यो खीए फिर बिश्वास लब्मैं मत्त्रे परमेश्वरजी भों न्हल् पिंबै क्ल्ह्योर होंल् योंम्। खीए फिर बिश्वास आलब्मैंए बारेर परमेश्वरजी छ बिइमुँ, “ह्रिस खसि ङइ छाबै कसम चइ, ‘ङए भों न्हबै क्ल्ह्योर चमैं खोंयोंइ होंल् योंरिब आरे।’” खीजी चु चाँजो ह्ययल् बनेब् ओंनोंन् लथेंल।
ख्रो पिंबर ह्याब्रे लल् त्हुस्याँम् खी ह्युल बनेबै त्हे ओंनोंन् ल्हें खे दुःख नोब्रें लल् त्हुमल। दिलेया म्हिमैंए पाप क्षमा लमिंबर खोंयोंइ बिलैए ल्हागिर ख्रीष्ट तिब्ले मत्त्रे खीए ज्युलाइ ख्रों पिंबर चु जुग नुबै त्हेर युइमुँ।
ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, ङए ताँ थेद्, परमेश्वरजी चु ह्युलर्बै ङ्हाँदुमैंलाइ खीए फिर्बै बिश्वासर भोंब् लमिंसि स्वर्ग ग्याल्सर्बै हगवालमैं तबर त्हाँब, आङिं वा? खीलाइ म्हाँया लब्मैंने चु ग्याल्स पिंम् बिसि खीजी बाछा फैब, आङिं वा?
तलेबिस्याँ क्हेमैंइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लबइले क्हेमैंइ मुक्ति योंइमुँ।
अरूइ क्हेमैंए न्होह्रों ललेया क्हेमैंइ चमैंए न्होह्रों आलद्, अरूइ क्हेमैंए फिर गाल् केलेया क्हेमैंइ गाल् आकेद्। बरु आशिक पिंन्, तलेबिस्याँ क्हेमैंइ आशिक योंरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ हुइब् ग।
पृथ्बीर टिब्मैं ताँनइ च खेदोलाइ फ्योब्मुँ, दिलेया खाब् म्हिमैंए मिं सैवाबै क्यु च्हजए कितबर ह्युल बनेब् भन्दा ओंसोंन् प्ह्रिल, चमैंइ च खेदोलाइ आफ्यो। छ्ह योंब्मैंए मिं क्यु च्हजए कितबर प्ह्रिल् खाँइमुँ।
च खेदो ओंसों मुँल, दिलेया तोगो आरे। च बेल्ले गैरु क्रोंउँइँले त्होंब्मुँ, झाइले नास तयाब्मुँ। धै ह्युल बनेब् भन्दा ओंसों छ्ह योंब्मैंए मिं प्ह्रिथेंबै कितबर मिं आरेब्मैं च खेदो म्रोंसि प्लेटोयाब्मुँ। तलेबिस्याँ च खेदो ओंसों सोगों मुँल, तोगो आरेलेया धबै सोसि खब्मुँ।
खीए क्वें नेरो प्हाँर “प्रभुमैंए फिर्बै प्रभु, झाइले म्रुँमैंए फिर्बै म्रुँ,” बिबै मिं प्ह्रिल।
दुष्टए फिर ट्होब्मैंइ चु ताँन् आशिकमैं योंब्मुँ। धै ङ चमैंए परमेश्वर तब्मुँ, चमैं या ङए प्हसेमैं तब्मुँ।
धै क्हिजी चमैंलाइ म्रुँमैं नेरो ङ्योए परमेश्वरए सेवा लबर ख्रो पिंबै खेगिमैं लमिंइ। छले चमैंइ पृथ्बीए फिर ग्याल्स लब्मुँ।”