6 लडे तइ बिब् नेरो लडे तबै हल्लामैं क्हेमैंइ थेब्मुँ। दिलेया क्हेमैं आङ्हिंन्, छाबै लडे तलन् त्हुम्। छान् तलेया च त्हेर्न ह्युल नास तरिब् आरे।
आछ्याँबै ताँमैं थेमा च आङ्हिं; चइ याहवेहए फिर भर लबइले चए सैं भोंब मुँ।
चु ताँ थेसि हेरोद म्रुँ बेल्ले आतिदिइ धै यरूशलेमथेंमैं या ताँन् आतिदिइ।
झाइले स्वर्ग ग्याल्सर्बै सैं तोंबै ताँ ताँन् ह्युलर्बै ह्रेंमैंए ल्हागिरि ग्वाइ तरिगे बिसि बिमिंब्मुँ, च लिउँइँ चु ह्युल नास तयाब्मुँ।
दिलेया ङइ छले ल्होमिंन् बिस्याँ, परमेश्वरए छ्वेर चु तलन् त्हुम् बिसि प्ह्रिबै ताँ खैले पूरा तल् खाँमुँ?”
छतसि आनारद्, आसिन् समा सैदिद्, छलस्याँ क्हेमैं खोंयोंइ बिलै सोसि परमेश्वरने टिल् योंब्मुँ।”
ल्हडें नेरो प्होंब् नेब तइमुँ रो बिब क्हेमैंइ थेब्मुँ च त्हेर आङ्हिंन् तलेबिस्याँ म्हिए च्ह युब् भन्दा ओंसों चु ताँन् ताँमैं तलन् त्हुम्। छ तनाबिलेया ह्युलए नास अझै तरिब आरे।”
ङ क्हेमैंने बिमुँ, ‘खी अपराधिमैं धोंबन् तइ’ बिसि प्ह्रिबै ताँ ङए छ्हर पूरा तलन् त्हुम्। क्ह्रोंसेंन ङए बारेर प्ह्रिबै ताँ पूरा तसिन् मुँ।”
“क्हेमैंए सैं खैता-खैता आङ्हाँन्। क्हेमैंइ परमेश्वरए फिर बिश्वास लमुँ, छलेन ङए फिरै या बिश्वास लद।
“ङए शान्ति क्हेमैंने पिंथेंब्मुँ। ङ ह्रोंसए शान्ति क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ। चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ पिंब् धोंबै शान्ति ङइ क्हेमैंलाइ आपिं। छतसि क्हेमैंए सैं खैता-खैता आतदु धै आङ्हिंन्।
“प्रभु युल् खाँइ बिसि पावलइ लोमिंइ,” बिबै स्योलिबै ताँ खाबज्यै या आक्वेंन्, क्हेमैंए सैं आआदिद्। ङिइ छले सुँइ आबि, प्ह्रिछ्यार आप्ह्रि, तोइ अगमबाणि आपों।
झाइले ओल्ग्या घोडा घ्रि त्होंखइ। पृथ्बीर म्हिमैंइ खेंमैंइ-खेंमैंन् सैवारिगे बिसि च ओल्ग्या घोडाए फिर क्रेबै म्हिलाइ ल्हडें लल् पिंबै हग नेरो थेबै सेलाँ घ्रि पिंइ।