5 दिलेया च न्हिम्तो लबै म्हिमैं थेबै न्हइ आलल्ले घ्रि ह्रोंसए म्रोंउँइँ ह्याइ, अर्को छों लबर ह्याइ।
च म्हिमैंए ताँ थेसि लोतइ ह्रोंसए च्हमिमैं ब्ह्या लब् बिसि ह्रिथेंबै म्होमैं ङाँर ह्यासि बिइ, “रेद्, चु क्ल्ह्योउँइँले ह्याले। तलेबिस्याँ याहवेहजी चु क्ल्ह्यो नास लवाबर होंइमुँ।” दिलेया म्होमैंइ लोतइ स्योर तेइ ङ्हाँसि आक्वें।
च लिउँइँ याकूबइ एसावलाइ क्हें नेरो मस्याँ ट्हा पिंइ। चब-थुँब् लसि एसाव ह्रोंसए घ्याँ क्हाइ। छले एसावइ ह्रोंसइ योंबै हग तो धोंइ आङ्हाँल्ले पिवाइ।
बुद्धि योंबै ल्हागिर म्हिमैंइ याहवेहलाइ म्हाँदिल् त्हुम्; दिलेया आमादुइ छ्ह खैलेन् थोलेन् तम् बिमुँ, धै ज्ञान बुद्धिए ताँमैं थेल् आङिं।
पुजुर तेबै प्लु धों तबै म्हि छाब् ग: चइ परमेश्वरए ताँ थेलेया चु ह्युलर्बै न्हुँ नेरो मुइए लोबइ लमा चइ थेबै ताँर च भोंसि तल् आखाँ। छतसि तोइ रोमैं रोल् आखाँ।
“धै म्रुँइ छोबै खसिमैं नेरो मगिमैं सैसि भत्यार लइमुँ। तारे ब्ह्याए भत्यार चबर खो बिद् बिसि म्रुँइ अरू के लबै म्हिमैं न्हिम्तो लब्मैं ङाँर धबै कुल्मिंइ।
अरूमैंइ च न्हिम्तो पिंबर ह्याब्मैंलाइन क्हासि खैच्हिजिले धोंसि सैवाइ।
खीजी तोंगु चुँब्मैंने “क्हेमैंए ताँन् सैमैं छुइले बोह्याद्। ङए आबाए धिंलाइ छों लबै धिं आलद्,” बिइ।
दिलेया अरूमैंइ नि लसि बिइ, “चुमैं प्हाइ म्हेरइमुँ।”
दिलेया “ठिक के लल् त्हुम्, आछ्याँबै के आलबर ह्रोंसए सैं फैल् त्हुम्, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी निसाफ लबै त्हिंइ खसिन् मुँ,” बिसि पावलइ बिरिमा फेलिक्स ङ्हिंयाँइ, धै “तोगो मुँरिगे। क्हि ह्याद्। मौका योंबै त्हेर ङइ क्हि हुइस्यो,” बिइ।
परमेश्वरजी क्हिए फिर ल्हयो खम्, छतसि युनन् सजैं आपिं, बरु ल्हें समा क्हिलाइ सैदिसि म्हाँया लम्। दिलेया क्हिइ खीलाइ अझै म्हि आल! क्हिए सैं खी ङाँइ एरिगे बिसि परमेश्वरजी क्हिए फिर ल्हयो लम् बिब क्हिइ आसे वा?
ओंसोंबै बानिए इच्छार सैं ह्यास्याँ म्हि सिम्, परमेश्वरए प्ल्हए इच्छार सैं ह्यास्याँ म्हिइ छारा छ्ह नेरो शान्ति योंम्।
अझै चमैंइ अरूलइ धोका पिंब, खैचिज्हिले पोंब, ह्रब् प्हैंब, परमेश्वरए सैं तोंन् लबै साटोर चमैं मोज-मज्जा लब् खोब।
खोंयोंइ आखाँबै छ्ह पिंबै च्हौ थेबै मुक्तिलाइ तो धोंइ आङ्हाँस्याँ ङ्यो खैले परमेश्वरउँइँले स्योरल् खाँमुँ? चु मुक्तिए ताँ धाँसे ओंसों प्रभु येशूजीन् बिब् ग, धै खीए ताँ थेब्मैंइ चु ताँ क्ह्रोंसेंन ग बिसि ङ्योने उँइँमिंइ।
लोब लसि चमैंइ स्योलिबै ताँमैं पार्दिसि क्हेमैंउँइँलेन् फायदा किंब्मुँ। छतसि ओंसों ओनोंन् चमैंए ल्हागिर परमेश्वरजी दण्ड तोक्दिथेंइमुँ। चमैंए नास तबै त्हे तबर होंइमुँ।