42 “परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्टए बारेर क्हेमैं खै ङ्हाँम्? खी खाबै च्ह जा?” चमैंइ “दाऊदए च्ह ग,” बिइ।
चु येशूए खलकर्बै ताँ ग। येशू खीए खे, दाऊद म्रुँए हाँगउँइँले फिब् ग। दाऊद स्योंम्बै खे अब्राहामए हाँगउँइँले फिब् ग। च हाँगर्बै खेमैंए मिं छाब् मुँल:
धै चेलामैंइ खीलाइ फ्योसि “क्ह्रोंसेंन क्हि परमेश्वरए च्हन् मुँन,” बिइ।
खीए लिलि ओंसों प्रब्मैंइ छले ओरल, “दाऊदए च्हए जय जय तरिगे! याहवेहए मिंर खबै म्हिला आशिक तरिगे! धाँसे थेबै परमेश्वरए जय जय तरिगे!”
येशूजी चमैंने बिइ, “छ बिस्याँ दाऊदइ परमेश्वरए पबित्र प्ल्हउँइँले खैले खीने प्रभु बिइ दि? तलेबिस्याँ दाऊदइ खीए बारेर छले बिइमुँ:
येशू च क्ल्ह्योउँइँले ह्यामा कनमैं ङ्हिंइ “ओ दाऊदए च्ह, ङिए फिर ल्हयो खमिंन्,” बिसि ओरदै येशूए लिलि ल्हैदिइ।
नथानेलइ खीने बिइ, “रब्बि, क्हि परमेश्वरए च्ह ग! क्हि इस्राएलर्बै म्रुँ ग!”
छबिमा थोमाइ खीने “ओ ङए प्रभु, ओ ङए परमेश्वर!” बिइ।
छतसि ताँन् म्हिमैं घ्रिन् तइमुँ। यहूदीमैं मुँलेया, अरू ह्रेंमैं मुँलेया, ज्युर चिनु ललेया आललेया, आखेब्मैं, तोइ आह्रब्मैं मुँलेया, केब्छैंमैं ङिंलेया आङिंलेया, तो मुँलेया, च ताँन् परमेश्वरए उँइँर तोइ फरक आरे। ङ्योलाइ चैदिबै सै ख्रीष्ट मत्त्रे ग, धै ताँन् म्हिए सैं न्होंर ख्रीष्ट टिम्।