37 खीजी चमैंने बिइ, “‘क्हिइ ह्रोंसए याहवेह परमेश्वरलाइ ह्रोंसए खों न्होंइले, सैं न्होइले, ह्रोंसए ज्युइ खाँब्दे म्हाँया लल् त्हुम्।’
“ओ गुरु, परमेश्वरए छ्वेर मुँबै ताँमैं न्होंर आलसि आतबै ताँन् भन्दा थेबै ताँ तो जा?”
आलसि आतबै धाँसे ओंसोंबै थेबै ताँ चुन् ग।
छतसि क्हिइ ह्रब्दे सेब्दे, खाँब्दे, सैं न्होंउँइँले, खों न्होंउँइँले परमेश्वरए म्हाँया लद्। धै ह्रोंसए ङ्हेब्मैं ह्रोंसलाइ धोंलेन् म्हाँया लल् त्हुम्। चु ताँ ङ्हिं ताँन् खालर्बै ख्रो पिंब् भन्दा थेब् ग।”
चइ बिइ, “‘क्हिइ ह्रोंसए प्रभु परमेश्वरलाइ ह्रोंसए खों न्होंउँइँले, सैं न्होउँइँले, ह्रोंसइ ह्रब्दे, सेब्दे, खाँब्दे म्हाँया लद्, धै ह्रोंसए ङ्हेब-ट्हुब्मैं ह्रोंस धोंलेन् म्हाँया लद्।’”
छतसि ओंसोंबै बानिए लिलि प्रब्मैं परमेश्वरए शत्तुर ग, तलेबिस्याँ चमैंइ ठिमर्बै ताँ आम्हाँदि, म्हाँदिलै या आखाँ।
खीजी ङ्योने लद् बिबै ताँ चुन् ग: परमेश्वरलाइ म्हाँया लबै म्हिइ ह्रोंसए बिश्वासी अलि-अङाँमैंलाज्यै या सैं न्होंउँइँलेन् म्हाँया लल् त्हुम्।