31 सिबै म्हिमैं धबै सोगों तबै बारेर परमेश्वरजी क्हेमैंने तो बिइमुँ, च क्हेमैंइ आखेइमुँ वा?
दिलेया खीजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ परमेश्वरए छ्वे खोंयोंइ आखेइमुँ वा? ङ्योए खे दाऊद म्रुँ नेरो खीने मुँब्मैं फो ख्रेंमा खै लल?
‘ख्रो पिंब्मैं म्रोंसि ङ सैं आतों बरु ल्हयो खब्मैं म्रोंसि ङ सैं तोंम्,’ बिसि छले छ्वेर प्ह्रिइमुँ। चु ताँ क्ह्रोंसेंन छेनाले क्होइबिस्याँ क्हेमैंइ चु छ्याब् आरेबै म्हिमैं छ्याब् आल्हैदिमल।
“चु कोलोमैंइ बिरिबै ताँ क्हिइ थेइमुँ वा?” बिसि येशूने ङ्योएइ। येशूजी बिइ, “थेइमुँ, तले आथेब! ‘च्योंबै कोलोमैं नेरो ओलाँ कोलोमैंए सुँउँइँले या परमेश्वरजी खीए मिं क्वेबर ल्हैदिइमुँ,’ बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै ताँ क्हेमैंइ खोंयोंइ आखेइमुँ वा?”
येशूजी चमैंने बिइ, “परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै चु ताँ क्हेमैंइ आखेइमुँ वा? ‘धिं लब्मैंइ केर आफे बिसि भ्योंवाबै युँमान् धाँसे तेंर्बै क्र युँमा तइमुँ। चु परमेश्वरउँइँले तब् ग। ङ्योए उँइँर चु के आचम्मबै मुँ।’
तलेबिस्याँ सिबै म्हिमैं धबै सोगों तबै लिउँइँ चमैं स्वर्गर्बै स्वर्गदूतमैं धोंन् तब्मुँ। छतसि म्हिमैंइ ब्ह्या आल ब्ह्या या आलमिं।
‘ङ अब्राहाम, इसहाक नेरो याकूबए परमेश्वर ग।’ परमेश्वर सियाबै म्हिमैंए परमेश्वर आङिं, सोगोंमैंए परमेश्वर ग।”
क्हेमैं ह्यासि चु ताँए अर्थ तो मुँगे खेसि क्होद्, ‘ङ ख्रो आम्है, ल्हयो खब्मैं म्रोंसि ङ सैं तोंम्।’ धर्मि प्हैंब्मैंलाइ हुइबर ङ युब् आङिं, पापिमैं हुइबर युब् ग।”