29 येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ ताँ आक्होइमुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरए छ्वे नेरो परमेश्वरए शक्ति खैब तम् बिसि क्हेमैंइ आसेइमुँ।
याहवेहजी लल् आखाँबै सै तोइ मुँ वा? क्हुरिंम्बै ङ युम् बिबै त्हेर ङ क्हि ङाँर एयुब्मुँ। च्हमा साराल च्ह घ्रि तब्मुँ।”
ङ ठिक के लसि क्हिए लि ङ्ह्योब्मुँ, धै छोरमा ङ क्हिलाइ म्रोंसि सैं तोंब्मुँ।
छतसि सिबै म्हिमैं धबै सोगों तमा च त्येमैं ङिउँलो न्होंरि च च्हमिरि खाबै प्ह्रेंस्यो तलै? तलेबिस्याँ च ताँनए प्ह्रेंस्यो तल् खाँल।”
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ परमेश्वरए छ्वेर्बै ताँ आक्हो, परमेश्वरए शक्ति या आसे। छतसि क्हेमैंइ ताँ आक्होबन् तइ, आङिं वा?
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी लल् आँखाँबै सै तोइ आरे।”
(तलेबिस्याँ चमैंइ च त्हे समा येशू सिबउँइँले सोगों तल् त्हुम् बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै ताँमैं आक्होल।)
परमेश्वरजी सियाब्मैं धबै सोगों लमिंब्मुँ बिबै ताँ क्हेमैं तले क्वेंल् आखाँ?
ङ्योए आशालाइ बडिबर धै ङ्योए फिर तो तलेया सैदिबै भों पिंबर परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिबै ताँन् ताँ ङ्योलाइ लोमिंबर प्ह्रिब् ग।
सैं चित्, तारे पिरु पाप के आलद्। छाबै आछ्याँबै केमैं क्हेमैंए ल्हागिर फापिन् तबै ताँ ग। छतसि चु ताँ ङइ क्हेमैंने बिल् त्हुम्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए न्होंरि को-कोइ म्हिमैंइ परमेश्वरलाइ छेनाले ङो आसेइमुँ।
च त्हेर खीजी ङ्योए केर आफेबै ज्युलाइ खील् धों तबै ज्यु लमिंब्मुँ। खीजी खैले ताँन् सैमैं खीए न्होंर थेंल् खाँमुँ, छलेन ङ्योए केर आफेबै ज्यु या फेर्दिवासि खील् धों तबन् लमिंब्मुँ।