14 “तलेबिस्याँ हुइब्मैं ल्हें मुँ, त्हाँब्मैं बिस्याँ च्युगुदे मत्त्रे मुँ।”
“छलेन लिलिबै ओंसों तब्मुँ धै ओंसोंबै लिलि तब्मुँ।”
दिलेया च दुःखए त्हिंइ परमेश्वरजी आघटिमिंस्याँ खाबै या सोल् आखाँमल। छतसि परमेश्वरजी खीजी त्हाँबै म्हिमैं सोरिगे बिसि च त्हिंइ घटिमिंब्मुँ।
तलेबिस्याँ ‘ङ परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्ट ग’ बिसि स्योर तेब्मैं खब्मुँ। चमैंइ थे-थेबै चिनुमैं नेरो प्लेटोयान् तबै केमैं लसि उँइँब्मुँ, धै परमेश्वरजी त्हाँबै म्हिमैं खेंमैं ङाँइ बोल् म्हैब्मुँ।
छतसि ओ ङए अलि-अङाँमैं, परमेश्वरजी क्हेमैंलाइ त्हाँसि हुइमुँ बिबै ताँ क्ह्रोंसेंन् ग बिसि उँइँबै ल्हागिर क्हेमैं छेनले छ्ह थोद्। छ लस्याँ क्हेमैं परमेश्वरउँइँले खोंयोंइ ह्रेंगो तरिब् आरे।
चमैंइ क्यु च्हजए बिरोधर ल्हडें लब्मुँ। दिलेया क्यु च्हज नेरो खीजी हुइसि त्हाँबै बिश्वास लबै म्हिमैंइ चमैंलाइ ट्होवाब्मुँ, तलेबिस्याँ खी प्रभुमैंए फिर्बै प्रभु नेरो म्रुँमैंए फिर्बै म्रुँ ग।”