24 येशूजी चमैंने बिइ, “ङज्यैया ओंसों क्हेमैंने ताँ घ्रि ङ्योएम्। क्हेमैंइ ज्वाफ पिंइबिस्याँ, खाबइ हग पिंसि ङइ चु के लम् बिसि क्हेमैंने बिस्यो।
“ङ्ह्योद्! ङइ क्हेमैं प्याँगुमैंए म्हाँजोर क्यु धोंले कुलरिइमुँ। छतसि क्हेमैं प्हुरि धोंले बाठो, तोंगु धोंले सोजो तसि टिल् त्हुम्।
च लिउँइँ येशू मन्दिरर ह्यासि ताँमैं लोमिंबर होंमा ख्रो पिंबै खेगि चिब्मैं नेरो यहूदी चिबनाँब्मैं खी ङाँर खसि “क्हिइ खाबै हगउँइँले चु केमैं लल? खाबइ चु केमैं लबै हग पिंइ?” बिसि ङ्योएइ।
लु बित्ति! यूहन्नाइ बप्तिस्मा पिंबै हग खनिउँइँले योंइ? परमेश्वरउँइँले योंइ उ म्हिमैंउँइँले योंइ?” छबिमा चमैं ह्रों-ह्रोंसन्, “स्वर्गउँइँले बिले बिस्याँ ‘छ बिस्याँ यूहन्नाइ बिबै ताँ क्हेमैंइ तले आक्वेंल?’ बिसि चइ बिब्मुँ बिदै छलफल लबर होंइ।
झाइले येशूजी फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैंने बिइ, “क्हेमैंने बालु ङइ ताँ घ्रि ङ्योएम्! प्रिबै त्हिंइर छ्याँबै के लब स्वाब उ आछ्याँबै के लब स्वाब? म्हि जोगेब छ्याँब उ सिल् पिंब छ्याँब?”
क्हेमैंइ अरूलाइ खोंयोंइ सैं नल् आलल्ले छ्याँबै सैं मैंसि ताँ पोंल् त्हुम्। धै ताँन् म्हिमैंने खैले जवाफ पिंल् त्हुम् बिसि क्हेमैंइ सेल् खाँम्।