2 “क्हेमैं च ओंसोंबै नाँसर ह्याद्। चर फेनेबै तोदोंन् गधाए आमा नेरो प्हसे च्युँइँथेंब क्हेमैंइ स्याब्मुँ। चमैं पिसि ङ ङाँर पखो।
चए गधा अँगुरए धुँर च्युँइँब्मुँ, धै गधाए प्हसेलाइ बेल्ले छ्याँबै हाँगर च्युँइँब्मुँ। चइ ह्रोंसए क्वेंमैं अँगुरए प्हार ख्रुब्मुँ धै खिबै क्वेंमैं अँगुरए खुगुर ख्रुब्मुँ।
झाइले खेंमैं यरूशलेमए चेंदो जैतून कोंए बेथफागे बिबै नाँसर फेखमा येशूजी चेलामैं ङ्हिंने छ बिसि कुल्मिंइ,
खाबज्यै क्हेमैंने तोइ बिस्याँ, ‘प्रभुए ल्हागिरि चुमैं चैदिइमुँ’ बिद्। छ बिबै तोदोंन् च म्हिइ चमैं कुल्मिंब्मुँ।”
खीजी चमैंने बिइ, “सहरर म्हि घ्रि ङाँर ह्यासि चने बिद्, गुरुजी बिइमुँ, ‘ङए ल्हागिर तोक्दिबै त्हे तखइमुँ। छतसि ङए चेलामैंने बालु ङ क्हिए धिंर दुःखने फ्रेबै चाड म्हाँदिदा ङ्हाँइमुँ,’ बिद्।” बिसि कुल्मिंइ।