7 “चमैंइ बिइ, ‘खोइ, खाबज्यै या केर आल्हैदि। तो लब?’ “चइ चमैंने बिइ, ‘छ बिस्याँ क्हेमैं या ङए म्रोंर के लबर ह्याद्।’
“स्वर्गर्बै ग्याल्स म्रोंए क्ल्हे घ्रि धोंन् तब् ग। च क्ल्हे न्हाँक्कर्न ह्रोंसए म्रोंर के लबै म्रोंमैं म्हैबर बैरु ह्याइ।
छलेन ङेसर्बै ङ्ह ह्राबै त्हेजरे च धबै बैरु ह्यामा अरू म्हिमैं छलेन् रारिब् म्रोंइ। धै चमैंने, ‘क्हेमैं त्हिंइतिमि छलेन् चुर तले रारिल?’ बिसि ङ्योएइ।
“झाइले ङेसा तमा क्ल्हेइ के लब्मैंए चिबने बिइ, ‘म्रोंमैं हुइसि नों सै पिंन् धाँसे लिलि खब्मैंलाइ ताँन् भन्दा ओंसों पिंनु, धाँसे ओंसों खब्मैंलाइ ताँन् भन्दा लिलि पिंन्।’
ङ कुल्मिंबै आबाजी ल्हैदिबै केमैं ङ्योइ त्हिंयाँ मुँमन् लल् त्हुम्। म्हुँइँस तयासेरो खाबज्यै के लल् आखाँ।
“तारे ङ्योइ चु म्हिमैं खै लले? क्ह्रोंसेंन्ले चुमैंउँइँले औदिबै चिनु तइमुँ बिसि यरूशलेमर टिब्मैं ताँनइ सेल् खाँइ। छतसि ङ्योइ चु आङिं बिल् आखाँ।
ङ्यो ताँनइ परमेश्वरए मिं थेब लले! खीजी क्हेमैंलाइ बिश्वासर भोंसि लमिंल् खाँम्। येशू ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ ङइ बिप्रमा जुग जुग ओनोंन् लोथेंबै ताँ तारे छर्लङ्ग तसि ताँनइ सेइमुँ।
ङ्यो केब्छैं ङिंले या आङिंले या, ङ्योइ लबै छ्याँबै केए इनाम प्रभुजी पिंब्मुँ बिबै ताँ खोंयोंइ या आम्लेद्।
ओंसों ओंनोंन् म्हिमैंइ आसेबै चु औदिबै ताँ तिंयाँ खीजी खीए म्हिमैंने सेल् लमिंइमुँ।
क्हेमैंइ छ्याँबै के लइमुँ, क्हेमैंइ परमेश्वरलाइ म्हाँया लइमुँ बिब उँइँबै ल्हागिर खीए म्हिमैंलाइ ल्होरिइमुँ, अझै क्हेमैंइ ल्होरिमुँ। क्हेमैंइ लबै छ्याँबै के परमेश्वरजी म्लेरिब् आरे, तलेबिस्याँ खीजी ठिक निसाफ लम्।