34 येशूजी ल्हयो खसि चमैंए मिर छुइमिंइ धै छुइबै तोदोंन् चमैंए मि म्रोंल् खाँब् तयाइ धै चमैं येशूए लिलि ल्हैदिइ।
ङए फिर दुःख खब् भन्दा ओंसों ङ घ्याँ फ्लेसि प्ररिल, दिलेया तारेम् क्हिजी बिबै ताँमैं ङिंसि ङ प्रब्मुँ।
ङए फिर दुःखमैं तखब छ्याँबन् तइ, तलेबिस्याँ क्हिए निसाफमैं ङइ क्होल् योंइ।
याहवेहजी दयाम्हाँया लमुँ धै ल्हयो खमुँ, खी युनन् ह्रिस आख, धै खोंयोंइ आनुबै म्हाँया लम्।
येशू तालए छेउर फेमा च म्हिए हुल म्रोंसि खीए सैंर बेल्ले ल्हयो खइ। धै चमैं न्होंर्बै ताँन् नब्मैं सल् लमिंइ।
येशूजी खीए चेलामैं खी ङाँर हुइसि बिइ, “चु म्हिमैं म्रोंसि ङए सैंर ल्हयो खइमुँ। सोंरो ओंनोंन् चुमैं ङने मुँ, तोगो चुमैंने चबै सै या तोइ आरे। ङइ चुमैं फोदेंन् खेंमैंए धिंर कुलदा आङ्हाँ। छलेन् कुलस्याँ चुमैं घ्याँर्न फो ख्रेंसि प्रलन् आखाँन् तयाब्मुँ।”
चमैंइ खीने “प्रभु, ङिए मि म्रोंन् लमिंन्,” बिइ।
झाइले खेंमैं यरूशलेमए चेंदो जैतून कोंए बेथफागे बिबै नाँसर फेखमा येशूजी चेलामैं ङ्हिंने छ बिसि कुल्मिंइ,
येशूजी चए यो छुइबै तोदोंन् जरइ च पिवाइ। धै च रेसि येशूए सेवा लइ।
झाइले येशूजी चमैंए मि छुइसि बिइ, “छ बिस्याँ क्हेमैंइ क्वेंब् धोंलेन् क्हेमैंलाइ तरिगे।”
छले प्रमा म्हिए हुल म्रोंसि येशूए सैंर ल्हयो खइ। तलेबिस्याँ चमैं प्ह्रोंछैं आरेबै क्युमैं धोंले आशा आयोंसि प्ररिब् म्रोंइ।
च न्ह आथेबै म्हिलाइ हुलउँइँले दे क्याइ खाबै आरेबै क्ल्ह्योर बोसि येशूजी ह्रोंसए योरिमैं चए न्हेमेंर क्ह्युसि थेंइ, झाइले खीए योर थुइसि च म्हिए लेर छुइ।
येशूजी छ बिबै तोदोंन् चए मि म्रोंयाँइ। झाइले च सैं तोंदै परमेश्वरए मिं क्वेदै येशूए लिलि प्रयाइ। छतब् म्रोंसि ताँन् म्हिमैंज्यै या परमेश्वरए मिं क्वेबर होंइ।
दिलेया येशूजी “तै मुँरिगे! छ आलद्!” बिसि खीजी च के लबै म्हिए न्ह छुइसि सल् लमिंइ।
च कोलोए आमा म्रोंसि येशूए सैंर बेल्ले ल्हयो खसि चने “आक्रोद्,” बिइ।
चमैं मिछु खैबाउँइँले चारबै व्हेर खरिगे धै दुष्टए शक्तिउँइँले फ्रेसि परमेश्वरउँइँ एरिगे बिसि क्हिइ चमैंए मि थोंमिंन्। छले चमैंइ पापए क्षमा योंब्मुँ धै ङए फिर बिश्वास लसि पबित्र तबै म्हिमैं टिबै क्ल्ह्योर चमैं टिल् योंब्मुँ।’
छतसि ताँन् सैर खी ह्रोंसए अलिमैं धोंबन् तल् त्हुइ, धै म्हिमैंए पाप त्होमिंसि क्षमा लबै ल्हागिर परमेश्वरए सेवा लबै ल्हागिर खी बिश्वास मुँब नेरो ल्हयो मुँबै ख्रो पिंबै खेगि क्रथे तइ।
आखिरि ताँ चु मुँ: क्हेमैं ताँनए सैं घ्रि तद्। अरूए फिर दुःख तमा ल्हयो खद्। घ्रिइ घ्रिलाइ ह्रोंसए अलि-अङाँमैंने धोंले म्हाँया लद्। आगुए फिर ल्हयो खद्, सैं सारो आलद्।