31 छबिमा म्हि हुलइ “आओरद्!” बिसि चमैं हौदिइ, दिलेया चमैं झन् सार्ले “ओ प्रभु, दाऊदए च्ह, ङिए फिर ल्हयो लमिंन्,” बिसि ओरइ।
दिलेया येशूजी चने तोइ ज्वाफ आपिं। छतमा खीए चेलामैं खसि यो छ्युँ लसि च च्हमिरि ओरदै ङ्योए लिलि खरिइमुँ “च च्हमिरि कुल्मिंन्,” बिइ।
येशूजी कोलोमैं फिर यो थेंसि प्राथना लमिंरिगे बिसि म्हिमैंइ कोलोमैं खी ङाँर पखल। दिलेया खीए चेलामैंइ च म्हिमैं हौदिइ।
घ्याँए रेर टिरिबै कनमैं ङ्हिंइ येशू च घ्याँउँइँले ह्याइनमुँ बिब् थेसि “ओ प्रभु, दाऊदए च्ह, ङिए फिर ल्हयो लमिंन् बिदै ओरइ।”
छ बिब् थेमा येशू प्ररिबै तोर्न रायाइ धै चमैं हुइसि बिइ, “क्हेमैं तो चैदिइ? ङइ क्हेमैंए ल्हागिरि तो लमिंले?”
येशू च क्ल्ह्योउँइँले ह्यामा कनमैं ङ्हिंइ “ओ दाऊदए च्ह, ङिए फिर ल्हयो खमिंन्,” बिसि ओरदै येशूए लिलि ल्हैदिइ।
घ्याँर प्रबै म्हिमैंइ “तले छले ओरल?” बिसि चलाइ हौदिइ। दिलेया “ओ दाऊद म्रुँए कुलर्बै च्ह! ङए फिर ल्हयो खमिंन्,” बिसि च झन् ओरइ।
परमेश्वरलाइ धन्यवाद पिंसि आनारल्ले न्ह क्रो मि क्रोंले खोंयोंइ या प्राथना लरिद्।
खोंयोंन् बिलै परमेश्वरने प्राथना लरिद्।