30 घ्याँए रेर टिरिबै कनमैं ङ्हिंइ येशू च घ्याँउँइँले ह्याइनमुँ बिब् थेसि “ओ प्रभु, दाऊदए च्ह, ङिए फिर ल्हयो लमिंन् बिदै ओरइ।”
याहवेहजी मि आम्रोंब्मैंए मि थोंमिंम्। ल्हिबै ति नोसि ओलै आखाँब्मैंलाइ याहवेहजी रेमिंम्, याहवेहजी ठिक के लब्मैं म्हाँया लम्।
चइ प्लु प्लुमा कोइ प्लु घ्याँर तेइ। घ्याँर तेबै प्लुमैं नेमामैं खसि चवाइ।
च क्ल्ह्योउँइँले कनान ह्रेंर्बै च्हमिरि घ्रि ओरदै खसि येशूने बिइ, “ओ प्रभु, दाऊदए च्ह, ङए फिर ल्हयो खमिंन्। ङए च्हमि मोंइ स्यासि बेल्ले ह्रुगुदिइमुँ।”
छबिमा म्हि हुलइ “आओरद्!” बिसि चमैं हौदिइ, दिलेया चमैं झन् सार्ले “ओ प्रभु, दाऊदए च्ह, ङिए फिर ल्हयो लमिंन्,” बिसि ओरइ।
च लिउँइँ कनमैं नेरो स्यालेमैं मन्दिरर खी ङाँर खइ, धै खीजी चमैं सल् लमिंइ।
खीए लिलि ओंसों प्रब्मैंइ छले ओरल, “दाऊदए च्हए जय जय तरिगे! याहवेहए मिंर खबै म्हिला आशिक तरिगे! धाँसे थेबै परमेश्वरए जय जय तरिगे!”
“परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्टए बारेर क्हेमैं खै ङ्हाँम्? खी खाबै च्ह जा?” चमैंइ “दाऊदए च्ह ग,” बिइ।
च लिउँइँ खेंमैं यरिहो बिबै नाँसर फेखइ, धै येशू ह्रोंसए चेलामैं नेरो म्हिए हुलने यरिहोउँइँले त्होंह्यामा तिमैए च्ह बारतिमै बिबै कन घ्याँए रेर क्हुँरिल।
“याहवेह परमेश्वरए प्ल्ह ङए फिर मुँ, तलेबिस्याँ ङ्हाँदुमैंलाइ सैं तोंबै ताँ बिमिंबर खीजी ङलाइ त्हाँइमुँ। कैदिमैं झेलउँइँले तेमिंबर, धै कनमैं मि म्रोंल् लमिंबर। आगुइ क्र ओल् आपिंब्मैंलाइ रेमिंबर खीजी ङ कुल्मिंब् ग।
च त्हेर्न येशूजी ल्हें म्हिमैंए नब-छब नेरो मोंमैंइ स्याबै म्हिमैं सल् लमिंल, धै ल्हें कनमैंलाज्यै या मि म्रोंल् लमिंल।
दिलेया दाऊद अगमबक्ता तबइले परमेश्वरजी फैबै बाछा धोंलेन् चए सन्तानउँइँले म्हि घ्रि चए क्ल्ह्योर म्रुँ तल् पिंब्मुँ बिसि खिइ ओंसोंन् था सेल।