16 “छलेन लिलिबै ओंसों तब्मुँ धै ओंसोंबै लिलि तब्मुँ।”
दिलेया तोगो ओंसों तब्मैं लिलि तब्मुँ, धै तोगो लिलि तब्मैं ओंसों तब्मुँ।”
“चु च्ह ङ्हिंर आबाइ बिबै ताँ खाबइ ङिंइ? ठागुइ उ च्योंबइ?” चमैंइ “ठागुइ,” बिइ। झाइले येशूजी चमैंने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैं नेरो फ्यालुस्यो के लब्मैं क्हेमैं भन्दा ओंसों परमेश्वरए ग्याल्सर होंब्मुँ।
“तलेबिस्याँ हुइब्मैं ल्हें मुँ, त्हाँब्मैं बिस्याँ च्युगुदे मत्त्रे मुँ।”
“क्हेमैं रुबै म्राउँइँले न्होंर होंन्, तलेबिस्याँ नर्गर बोबै म्रा प्ल्हाब नेरो कर योंब घ्याँ तमुँ, च घ्याँर प्रब्मैं ल्हें तम्।
तोगो थेब् तदा ङ्हाँब्मैं च्योंब् तब्मुँ, धै तोगो च्योंब तदा ङ्हाँब्मैं थेब तब्मुँ।”
छेनाले थेद्! ओंसोंबै न्हिम्तो योंब्मैं न्होंरि खाबज्यै या ङए भत्यारर्बै चबै सैमैं कति लिंब मुँगे बिसि म्ह्योंल् योंरिब् आरे।’”
“ङ क्हेमैंने बिमुँ, ‘ङइ पाप के लइमुँ ङलाइ क्षमा पिंन्,’ बिल् आत्हुबै कुच्युसे कु धर्मि म्हिमैं भन्दा ‘ङ पापि मुँ, ङइ पाप केमैं लइमुँ, ङलाइ क्षमा पिंन्,’ बिसि सैं एबै म्हि घ्रि म्रोंसि परमेश्वर स्वर्गर बेल्ले सैं तोंम्।”
छतसि ङ क्हिने बिमुँ, चुइ ङलाइ च्हौ ल्हें म्हाँया लइमुँ। छतसि चुए पाप ल्हें मुँलेया क्षमा तइमुँ, दिलेया च्युगुदे पाप माफ योंबै म्हिइ ङलाइ च्युगुदेन् म्हाँया लमुँ।”
पाप कति ल्हें लइ बिब् सेरिगे बिसि परमेश्वरजी ठिम पिंइ। खैले पाप ल्हें ततै ह्याइ, छलेन परमेश्वरए दयाम्हाँया झन् ल्हें ततै ह्याइ।
छतसि परमेश्वरजी ओंसोंन् त्हाँब्मैं हुइइ, धै हुइब्मैंलाइ ह्रोंसए उँइँरि ठिक ठर्दिइ, ठिक ठर्दिब्मैंलाइ खीजी थेबै मान या पिंइमुँ।
छतसि ङ्योइ तो बिल् त्हुम्? ठिमइ बिब् धोंले आप्रलैया अरू ह्रेंर्बै म्हिमैंइ बिश्वास लबइले परमेश्वरजी चमैंलाइ खीए उँइँरि ठिक ठर्दिइ।
धै ङिइ क्हेमैंने परमेश्वरए ताँ बिमिंमा क्हेमैंइ “चु क्ह्रोंसेंन परमेश्वरए ताँ मुँन” बिसि छेनाले थेसि सैं तोंन्ले क्वेंइ। चु ताँ म्हिइ बिबै ताँ आङिं, परमेश्वरजी बिबै ताँ क्हेमैंइ म्हाँदिइ। धै क्हेमैंए सैंरि परमेश्वरजी के लइनमुँ। छतसि ङिइ खोंयोंइ बिलै परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंरिम्।