12 ‘चु लिउँइँ खबै म्हिमैंइ घण्टा घ्रि मत्त्रे के लइ, ङिइमि त्हिंइतिमि त्हिंयाँर सिया सियाले के लइ। दिलेया क्हिइ चमैंलाज्यै या ङिलाइ पिंब् धों प्रेन् नों सै पिंइ,’ बिसि चमैंइ बिबर होंइ।
झाइले त्हिंयाँ खमा परमेश्वरजी पूर्वउँइँले बेल्ले छबै खैं कुल्मिंइ। योनाए क्रर त्हिंयाँइ बेल्ले ख्रोंमा योना सैं आचि आचि तबर होंइ। धै “ङ सोब् भन्दा सिब छ्याँब तमल!” बिसि सैं च्योंब् लइ।
चमैंइ ह्रोंसए नों सै योंबै लिउँइँ क्ल्हेए बिरोधर पोंबर होंइ।
झाइले दक्षिणउँइँले खैं खब् सेसि क्हेमैंइ ‘बेल्ले ख्वाललै बिमुँ।’ झाइले छान् तम्।
छतसि ङ्योइ तले प्हैंल् त्हुइ? प्हैंबै ताँ तोइ आरे। ङ्योइ ठिमइ बिब् ङिंसि परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिस्याँ प्हैंबै घ्याँ या तमल, दिलेया येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लसि मत्त्रे ठिक ठर्दिबइले प्हैंबै ताँ तोइ आरे।
तलेबिस्याँ परमेश्वर घ्रि मत्त्रे मुँ। छतसि ज्युर चिनु लबै यहूदी मुँलेया, ज्युर चिनु आलबै अरू ह्रेंमैं मुँलेया, ताँन् म्हिमैंइ येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लसिन् मत्त्रे परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिम्।
तिंयाँ समा ङिइ धोंब-टिंब सैदिसिन् मुँ, ङि फो ख्रेंइमुँ, क्यु पिइमुँ, क्लुनान् मुँ, ङिल धिं नाँ या आरे,
खीए सैंर्बै लोथेंबै चाँजो तो जा बिस्याँ चुन् ग: अरू ह्रेंमैंइ यहूदीमैंइ धोंलेन् सैं तोंबै ताँ क्वेंस्याँ चमैंज्यै या परमेश्वरउँइँले आशिक योंब्मुँ। अरू ह्रेंर्बै म्हि या ज्यु घ्रिर्बै भागमैं ग। परमेश्वरजी येशू ख्रीष्टउँइँले पिंम् बिसि फैबै बाछाए आशिक अरू ह्रेंमैंज्यै या योंइमुँ।
तलेबिस्याँ त्हिंयाँ सार्ले प्रेमा प्हो ङ्योंलोंवाम्, धै ट खारयासि केर आफेब् तयाम्। च धोंलेन् प्लबै म्हि या छ लस्यो छु लस्यो ङ्हाँन-ङ्हाँन् सियाम्।