10 छले चमैंइ च सारा म्रोंमा चमैं बेल्ले सैं तोंइ।
खीन् पबित्र मुँ बिसि खीए मिं थेब् लद्; याहवेहलाइ म्हैब्मैंए सैं तोंरिगे।
क्हिजी ह्रें-ह्रेंमैंए फिर ठिक निसाफ लमुँ, धै ह्युलर्बै ह्रें-ह्रेंमैं घ्याँ तेंमिंम्। छतसि ह्रें-ह्रेंमैं सैं तोंरिगे धै छिं ङ्हाँसि क्वे प्रिंरिगे! तिस्याँदे मैंन्
झाइले चमैं च धिं न्होंर होंमा कोलो खीए आमा मरियमए क्वेंदर म्रोंइ। धै पत्खु तसि खीलाइ फ्योसि ह्रोंसए नेंदो फैसि मारा, छ्याँबै थाँ खबै धुप नेरो मूर्र बिबै लिंबै थाँ खबै छ्युगु भेटिमैं पिंइ।
म्रुँइ बिब् ङिसि चमैं ह्रोंसए घ्याँ क्हासि ह्याइ। छले ह्याम चमैंइ स्यारउँइँ म्रोंबै मुसार खेंमैंए ओंसों-ओंसों ह्याइ। धै कोलो मुँबै क्ल्ह्योर फेसि च मुसारा चर्न टिइ।
दिलेया स्वर्गदूतइ चमैंने बिइ, “आङ्हिंन्! तलेबिस्याँ ङ क्हेमैंने बेल्ले सैं तोंबै छ्याँबै ताँ बिम्। चु ताँ ताँन् म्हिमैंए ल्हागिर तब्मुँ।
झाइले स्वर्गदूतइ खै बिल छाबन् प्ह्रोंछैंमैंइ म्रोंल् योंसि चमैंइ परमेश्वरए मिं बेल्ले थेब् लसि खीलाइ धन्यबाद पिंसि क्वे प्रिंदै एह्याइ।