20 च फ्रेंसिइ खीने बिइ, “चु ताँन् ताँमैं ङइ लरिइमुँ। तारे तो लल् त्हुम्?”
ह्रोंसए आबा आमाए मान लद्। ह्रोंसए ङ्हेब्-ट्हुब्मैंलाज्यै या ह्रोंसने धोंलेन् म्हाँया लद्।”
येशूजी चने बिइ, “क्हि क्ह्रोंसेंनन्बै ठिक तदा ङ्हाँस्याँ ह्यासि क्हिने मुँबै तोन्दोंरि सै न्होर चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैं चुमिंन्। छलस्याँ क्हिइ स्वर्गर सै न्होर योंब्मुँ। झाइले खसि ङए लिलि ल्हैदिद्।”
दिलेया चइ आबाने बिइ, ‘च्हौ ल्हें बर्ष समा ङइ क्हिए केब्छैंइ धोंले के लइ। क्हिइ ल्हैदिबै के तो मुँलेना ङइ आल! आबिमल। दिलेया ङइ तो योंइ? सैं तोंल्ले थुमैंने स्योगैं चरिगे बिसि क्हिइ र-झज घ्रि या ङ आपिं।
“ङ क्हेमैंने बिमुँ, ‘ङइ पाप के लइमुँ ङलाइ क्षमा पिंन्,’ बिल् आत्हुबै कुच्युसे कु धर्मि म्हिमैं भन्दा ‘ङ पापि मुँ, ङइ पाप केमैं लइमुँ, ङलाइ क्षमा पिंन्,’ बिसि सैं एबै म्हि घ्रि म्रोंसि परमेश्वर स्वर्गर बेल्ले सैं तोंम्।”
चमैंइ घरि-घरि येशूने ताँमैं ङ्योएरिमा येशू रासि चमैंने बिइ, “क्हेमैंए न्होंरि खाबइ तिफुँइ पाप आलइमुँ, चइन ओंसों चु च्हमिरि युँमाइ प्रिंरिगे।”
ठिमइ बिबै ताँ आसेमा ङ सोगों मुँल, दिलेया ङइ ठमर्बै ताँ था सेबइले आछ्याँबै इच्छा भोंब तइ, ङ बिस्याँ सिल् त्हुइ।
खीए फिर बिश्वास लबै त्हे आखन् समा परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिबै ल्हागिर ङ्योलाइ लोदा-सैंदा लसि ख्रीष्ट समा डोरेबर खीजी ङ्योलाइ ठिम पिंइ।
जोसए बारेर बिले बिस्याँ, ङइ येशू ख्रीष्टए फिर बिश्वास लब्मैं ह्रुगुदिइ! धै ठिक केमैंए बारेर बिले बिस्याँ मोशाइ प्ह्रिबै ठिममैंइ बिब् धोंबै केमैं लसि छ्याब् आरेबै म्हि मुँल।