18 चइ खीने बिइ, “खैबै ताँमैं ङिल् त्हुम्?” येशूजी बिइ, “क्हिइ म्हि आसैद्, ब्यभिचार आलद्, आह्योद्, स्योर आतेद्।
अरूलाइ आसैब, ब्यभिचार आलब, आह्योब, स्योर आतेब, अरूमैंए मुइ छलेन् आचब, ह्रोंसए आबा-आमाए मान् लब बिसि ठिमर्बै ताँ क्हिइ सेइमुँ।”
परमेश्वरए छ्वेर्बै ताँ क्हिइ आसे वा? ‘व्यभिचार आलदु, म्हि आसैदु, आह्योदु, स्योर आतेदु धै ह्रोंसए आबा-आमाइ बिब ङिंनु,’ बिसि चर प्ह्रिइमुँ,” आङिं वा।
दिलेया ठिमइ बिब् धोंले के लसि परमेश्वरए उँइँर ठिक ठर्दिबै आशा लब्मैंइ सराप योंम्, तलेबिस्याँ “ठिमर प्ह्रिबै ताँन् ताँमैं छेनाले आम्हाँदिब्मैंइ सराप योंम्।” बिसि परमेश्वरए छ्वेर प्ह्रिइमुँ।