3 बिइ, “क्ह्रोंसेंन्ले ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंए सैं एसि छाबै च्योंबै कोलोमैंल् धों तबै सैं आप्ह्यास्याँ क्हेमैं स्वर्गर्बै ग्याल्सर खोंयोंइ होंल् योंरिब् आरे।
दिलेया आमाने टिल् योंमा कोलो च्याँ तब् धोंले छले ङइ ङए खों दरो नेरो ढुक्का लइमुँ। आमाए ङ्हे थुँब् पिबै कोलो धोंले ङए खों छिं तइमुँ।
तलेबिस्याँ चु म्हिमैंए सैं क्होल् आखाँब् तइमुँ। चमैंए न्ह थेल् आखाँब् तइमुँ, झाइले चमैंए मि च्युँ लइमुँ। तिंयाँ चमैंए मिइ म्रोंल् खाँस्याँ, चमैंए न्हइ थेल् खाँस्याँ, झाइले चमैंए सैंइ क्होल् खाँस्याँ, चमैं ङ ङाँइ एखमल, धै ङइ चमैं सल् लमिंमल।
येशूजी च्युथिरि कोलो घ्रि हुइसि चमैंए म्हाँजोर राल् पिंसि
चु कोलो धोंलेन् च्योंब तसि थेब आप्हैंबै म्हि स्वर्गर्बै ग्याल्सर धाँसे थेब तब्मुँ।
दिलेया येशूजी बिइ, “कोलोमैं ङ ङाँर खल् पिंन्, चमैं आक्वेद्। तलेबिस्याँ स्वर्गर्बै ग्याल्स छाबै कोलोमैंए ल्हागिर्न ग।”
च लिउँइँ येशूजी खीए चेलामैंने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, प्लबै म्हिमैं स्वर्गर्बै ग्याल्सर होंब बेल्ले गारो तब्मुँ।
तलेबिस्याँ क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, स्वर्ग नेरो पृथ्बी नास आतन् समा ठिमर प्ह्रिबै च्योंब भन्दा च्योंबै ताँ या पूरा आतन्ले म्हरिब् आरे।
“तलेबिस्याँ ङ क्हेमैंने बिमुँ, शास्त्रिमैंइ नेरो फरिसीमैंइ लबै केमैं भन्दा क्हेमैंइ लबै केमैं छ्याँब आतइ बिस्याँ क्हेमैं खैलसेया स्वर्गर्बै ग्याल्सरि होंल् योंरिब आरे।
“झाइले क्हेमैं बर्त टिमा फिब्लो पार्दिब्मैंइ धोंले लि छुले आटिद्। तलेबिस्याँ म्हिमैंने ‘बर्त टिइमुँ’ बिसि उँइँबर चमैंइ लि छु लम्। क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ चमैंइ योंल् त्हुबै इनाम योंल् खाँइमुँ।
“छतसि क्हेमैंइ दान पिंमा च्हों धिंजरे नेरो घ्याँजरे ‘ङइ छ लइ छु लइ’ बिदै आप्रद्। छलेम् फिब्लो पार्दिब्मैंइ खेंमैंइ लबै छ्याँबै केमैं म्हिमैंइ म्रोंरिगे बिसि छ्याँब् प्हैंदा ङ्हाँब्मैंइ घ्याँजरे उँइँ प्रम्। ङ क्ह्रोंसेंन क्हेमैंने बिमुँ चमैंइ योंल् त्हुबै इनाम योंल् खाँइमुँ।
“झाइले क्हेमैंइ प्राथना लमा फिब्लो पार्दिब्मैंइ धोंले सुँइ स्यो सैंइ स्योले आलद्। चमैंइ अरू म्हिमैंइ म्रोंरिगे बिसि च्हों धिंजरे नेरो घ्याँए रेजरे रासि प्राथना लम्। ङ क्ह्रोंसेंन क्हेमैंने बिमुँ, चमैंइ योंल् त्हुबै इनाम योंल् खाँइमुँ।
ङ तले छले बिम् बिस्याँ, परमेश्वरए छ्वेर छ बिबै ताँ पूरा तरिगे: ‘चमैंइ ङ्ह्योबम् ङ्ह्योमुँ, दिलेया म्रोंल् आखाँ, थेबम् थेमुँ, दिलेया क्होल् आखाँ। चमैंइ म्रोंल् खाँस्याँ, झाइले क्होल् खाँस्याँ, परमेश्वरउँइँ सैं एमल, झाइले परमेश्वरजी क्षमा पिंमल।’”
येशूजी चमैंने बिइ, “रुबै म्राउँइँले न्होंर होंबै भों लद्, तलेबिस्याँ ङ क्हेमैंने बिमुँ, ल्हें म्हिमैं रुबै म्राउँइँले न्होंर होंल् म्हैब्मुँ, दिलेया होंल् खाँरिब् आरे।
दिलेया क्हिए बिश्वास आम्हरिगे बिसि ङइ क्हिए ल्हागिर प्राथना लइ। छतसि क्हि धबै ङ ङाँइन एखब्मुँ, क्हिए सैं ङ ङाँइ एबै लिउँइँ ह्रोंसए आघें अलिमैंए सैं भोंब् लमिंन्।”
धबै येशूजी बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङइ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ स्वर्ग थोंब नेरो परमेश्वरए स्वर्गदूतमैं ङ म्हिए च्हए फिर क्रेदै, तदै लरिब म्रोंब्मुँ।” (खी स्वर्ग नेरो पृथ्बीए म्हाँजोर्बै घ्याँ ग।)
येशूजी चने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हिने बिमुँ, छारा तसि आफिइ बिस्याँ खाबै या परमेश्वरए ग्याल्स म्रोंल् आखाँ।”
येशूजी बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हिने बिमुँ, क्यु नेरो परमेश्वरए प्ल्हउँइँले आफिइ बिस्याँ खाबै या परमेश्वरए ग्याल्सर होंल् आखाँ।
चमैंइ च क्ल्ह्योर्बै चेलामैंए सैं भोंब् लमिंदै “खोंयोंन् बिलै परमेश्वरए ताँर बिश्वास लसि टिरिद्,” बिसि अर्थि पिंइ, धै “परमेश्वरए ग्याल्सर होंबै ल्हागिर ङ्योइ ल्हें दुःख सैदिल् त्हुम्,” बिबै ताँ या लोमिंइ।
तलेबिस्याँ चमैंए खों सारो तइमुँ, चमैंए न्ह थेल् आखाँब् तइमुँ, धै चमैंइ मि च्युँल्ले टिइमु। आस्याँ चमैंए मिइ म्रोंब्मुँ, चमैंए न्हइ थेब्मुँ, चमैंए खोंइ क्होब्मुँ, धै चमैं सैं एसि ङ ङाँर खब्मुँ, ङइ चमैंलाइ सल् लमिंब्मुँ बिसि परमेश्वरजी बिइमुँ।
छतसि खीजी क्हेमैंए पाप ख्रुमिंरिगे, खीउँइँले क्हेमैं छिं ङ्हाँन् योंरिगे, झाइले खीजी क्हेमैंए ल्हागिर ओंसोंन् त्हाँबै म्रुँ ख्रीष्ट येशू कुल्मिंरिगे बिसि
ओ अलि-अङाँमैं, च्हैंब्-मैंब् लल् त्हुबै केर कोलोमैं धों आतद्। आछ्याँबै केर कोलोमैं धों तद्, दिलेया च्हैंब्-मैंब् लल् त्हुबै केर पाको म्हि धों तद्।
बरु भर्खर फिबै कोलोमैंइ ङ्हे म्हैब् धोंले सैं भोंब् लमिंबै परमेश्वरए ताँ म्हैद्। छ लस्याँ परमेश्वरए फिर लबै क्हेमैंए बिश्वास बडिदै ह्याल् खाँब्मुँ।
धै ङ्योलाइ जोगेमिंबै ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए खोंयोंन् बिलै तरिबै ग्याल्सर परमेश्वरजी ङ्योलाइ थेबै मान्ले होंल् पिंब्मुँ।