28 “दिलेया च केब्छैं बैरु त्होंह्यामा चइ ह्रोंसए चाँदिए मुइ प्र छे बोबै के लबै थु घ्रि त्होइ। धै ‘ङउँइँले बोबै छे फोद्’ बिसि चए खरिर क्हाइ।
चइ म्रोंमैंने तिगेंर योंबै नों सै तोक्दिसि चमैं के लबर म्रोंर कुल्मिंइ।
ङ्हाँदुमैंलाइ ह्रुगुदिबै क्रथे मिथेमैं म्ल्ह नारिमैं तोइ आचैल्ले नास लवाबै नाँ-तिस्यु धों तब् ग।
“छबिमा म्रुँइ चए फिर ल्हयो खसि ‘क्हिइ ङने किंबै छे फोल् आत्हु! मुँरिगे!’ बिसि च केब्छैं ह्याल् पिंइ।
“छबिमा चए थुइ च्हि तुँसि चने यो छ्युँ लसि ‘तिस्या पैंमिंन्, ङइ क्हिए छे फोस्यो,’ बिइ।
दिलेया येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइन चमैंलाइ चल् पिंन्।” छबिमा चेलामैंइ येशूने बिइ, “ङि ह्यासि म्हैंन प्रेल्बै नोंसैए क्हें किंइ पखसि चुमैं चल् पिंले वा?”
तलेबिस्याँ चु अत्तर चाँदिए सोंब्रार भन्दा ल्हेर चुँसि योंबै मुइ ङ्हाँदुमैंलाइ पिंल् खाँमल,” बिसि चमैंइ च च्हमिरिलाइ हौदिइ।
येशूजी चने बिइ, “प्लबै म्हि घ्रिल छे बोबै असामि ङ्हिं मुँल। चमैंइ घ्रिने हजार ङ्ह अर्कोने मुइ ङ्हच्यु हजार किंल् त्हुमल।
प्हँन्हाँग्धों ह्याबै त्हेर च सामरियाथेंइ ठाँटिर्बै क्ल्हेने चाँदिए मुइ ङ्हिं पिंसि चु म्हि छेनले ङ्ह्योमिंन् अरू कति खर्ज ल्हौदिलेया ङ एखमा फोमिंस्यो,” बिइ।
फिलिपइ खीने बिइ, “च्हौ ल्हें म्हिमैंलाइ च्युगु च्युगु पिंना बिलेया ङ्हिब्ब्रा चाँदिए मुइइ क्हें किंलेया योरिब् आरे।”