13 क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, चइ च म्हयाबै क्यु योंइ बिस्याँ आम्हबै कुच्युसे कु क्युमैंए ल्हागिर भन्दा च म्हयाबै क्यु योंइ बिसि प्ह्रोंछैं बेल्ले सैं तोंब्मुँ।
दिलेया याहवेहलाइ मान लब्मैं नेरो खीए खोंयोंइ आनुबै म्हाँयार भर लब्मैंने खी सैं तोंमुँ।
“क्हेमैंइ खै ङ्हाँमुँ? क्यु प्र मुँबै प्ह्रोंछैंइ क्यु घ्रि म्हयास्याँ चइ च कुच्युसे कु क्युमैं वाथेंसि च म्हयाबै क्यु घ्रि म्हैबर खन्तोंदोंन् आह्या रो वा?
छलेन स्वर्गर मुँबै क्हेमैंए परमेश्वर आबालाज्यै या छाबै ङए फिर बिश्वास लबै कोलोमैं न्होंर घ्रि या नास आतरिगे बिबै सैं मुँ।
आगुए फिर दुःख तमा म्हाँया लबै म्हि सैं आतों, दिलेया क्ह्रोंसेंन्बै ताँर सैं तोंम्।
अरूए फिर ल्हयो आखबै म्हिए फिर परमेश्वरज्यै या ल्हयो खरिब् आरे। दिलेया अरूए फिर ल्हयो खइ बिस्याँ, परमेश्वरजी निसाफ लमा क्हेमैं फिरै या ल्हयो खमिंब्मुँ।