7 दिलेया येशू खसि चमैंलाइ छुइसि “रेद्, आङ्हिंन्,” बिइ।
दिलेया च तोदोंन् येशूजी चमैंने “आङ्हिंन्, ङन् ग! सैं भोंब् लद्,” बिइ।
छाबै कै थेमा चेलामैं बेल्ले ङ्हिंसि सर पद्खु तइ।
झाइले चमैंइ मि ङ्ह्योमा चर येशू मत्त्रे म्रोंइ अरू खाबै आम्रों।
छाब् म्रोंसि चमैं ङ्हिंसि पत्खु तयाइ। दिलेया च मुँयुँमैंइ चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ सोगों म्हिलाइ छगोंर तले म्हैल?
तारे रेसि सहरर ह्याद्, क्हिइ तो लल् त्हुम् बिसि म्हि घ्रिइ क्हिने बिमिंब्मुँ।”
खीलाइ म्रोंमा ङ सिब् धोंन् तसि खीए प्हलेर पत्गु तइ। दिलेया खीए क्योलो यो ङए फिर थेंसि खीजी बिइ, “आङ्हिंन्, ताँन् भन्दा ओंसोंबै नेरो ताँन् भन्दा लिउँइँबै ङन् ग।