26 पत्रुसइ “अरू म्हिमैंउँइँले रेम् बिइ।” छबिमा येशूजी चने बिइ, “ए, छ बिस्याँ म्रुँए च्हमैंइमि बालि फोल् आत्हुमुना।
पत्रुसइ “फोम्, तले आफोब!” बिसि पत्रुस धिं न्होंर होंमा येशूजी चने “ओ सिमोन, क्हिइ खै ङ्हाँमुँ? चु ह्युलर्बै म्रुँमैंइ खाबउँइँले बालि रेम्? ह्रोंसए च्हमैंउँइँले रेम् उ अरू म्हिमैंउँइँले रेम्?” बिसि ङ्योएइ।
दिलेया चु म्हिमैं गार आम्हाँदिरिगे बिसि ङ्योइ बालि फोले। छतसि तालर ह्यासि बल्छि प्रिंन्। धाँसे ओंसों बल्छिर फेबै ताँग ट्हुइद्। चए सुँर क्हिइ चाँदिए मुइ घ्रि योंब्मुँ। च मुइ ङ्यो ङ्हिंए मन्दिरर्बै बालि फोब् योम्। चन् बोसि ङ्यो ङ्हिंए बालि फोबर चमैंने पिंन्।”
“च बेमान लबै नाइकेइ छले असामिमैंए छे च्युगुदे लमिंइ बिब् सेसि च क्ल्हेइ नाइके बाठो मुँन बिसि सेइ। तलेबिस्याँ चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ ह्रोंसए थुमैंने के लमा चारबै ह्वे योंबै परमेश्वरए सन्तानमैं भन्दा बेल्ले बाठो तम्।
छबिमा येशूजी चने बिइ, “चने तोइ आबिद्, मों ल्हाल् पिंन्, तलेबिस्या क्हिए बिरोध आलब्मैं क्हिए ख लब्मैं तम्।”
ताँन् आछ्याँबै केमैंउँइँले स्यो तद्।