18 छतसि ङइ क्हिलाइ पत्रुस बिम्। ङए चर्च ङ च पाराए फिर बनेब्मुँ, धै नर्गर्बै म्रामैंइ च चर्चए फिर ट्होल् खाँरिब् आरे।
क्हिए प्हसेमैं बडिसि मुर्बै सारमैं नेरो मा ङ्युँइर्बै बालुवा धोंलेन् ल्हें लमिंब्मुँ। क्हिए सन्तानइ खेंमैंए शत्तुरमैंए सहरमैं क्ल्हे लब्मुँ।
चमैंलाइ चबै सैमैं तिफुँइ चदा आङ्हाँ। छतसि चमैं सिबिन् छेल।
त्हुर ल्हें मे मुँबै म्हि आशिक योंबै म्हि ग, तलेबिस्याँ निया लबै क्ल्ह्योर शत्तुरमैंए उँइँर राल् त्हुमा च फापिल् त्हुरिब् आरे।
“ङ कोलो मुँब् ओंनोन् चमैंइ ङए फिर ल्हें खे दुःख पिंइमुँ। दिलेया चमैंइ ङलाइ ट्होल् आखाँइमुँ।
मुल म्रार खागु तब्मैंइ ङ स्यारम्, धै प्हाइ म्हेरब्मैंइ ङए बारेर क्वे प्रिंम्!
ओ याहवेह, ङ फिर दयाम्हाँया लमिंन्! ङ्ह्योत्ति, ङलाइ आखोब्मैंउँइँले ङइ बेल्ले दुःख योंल् त्हुइमुँ। छतसि कालए सुँउँइँले ङलाइ जोगेमिंन्।
आमादुए ल्हागिर बुद्धि स्यालै आखाँल्ले नुल्ले मुँ; थे-थेबै म्हि च्होंर छलफल लमा चइ तोइ बिल् आखाँ।
ङम् क्यु न्होंर्बै कोंमैंए तेंर्न फेनेल। चर क्रोंइ ङलाइ त्होंल् आपिं; दिलेया ओ ङए याहवेह परमेश्वर, क्हिजी ङ क्रोंउँइँले तेइरि पखइ।
च्युसे ङ्हिं कुल्मिंबै चेला चिब्मैंए मिं चुमैंन् ग: ओंसों पत्रुस बिबै सिमोन, चए अलि अन्द्रियास, जब्दियाए च्ह याकूब नेरो चए अलि यूहन्ना,
ओ कफर्नहुमथेंमैं, क्हेमैं स्वर्गर्न फेनेम् बिल् वा? आङिं! क्हेमैं नर्गर्न भ्योंवाब्मुँ। तलेबिस्याँ क्हेमैं ङाँर लब् धोंबै औदिबै केमैं सदोम सहरर लस्याँ च सहर नास आतल्ले तोगो समा तरिमल।
अझै या चइ क्हेमैंए ताँ थेल् आङिंस्याँ बिश्वासीमैं ङाँर ह्यासि ताँन् ताँ बिद्। धै चमैंए ताँ या च अलिइ आङिंस्याँ च परमेश्वर आम्हाँदिब्मैं अथवा रोमी म्रुँए ल्हागिर बालि रेब्मैं धोंबन् तरिगे।
तिगें येशू गालील बिबै मा ङ्युँइए छेउजरे प्ररिमा सिमोन पत्रुस नेरो चए अलि अन्द्रियास ङ्हिंना-ङ्हिंन् मा ङ्युँइर जाल प्रिंरिब म्रोंइ। तलेबिस्याँ चमैं ताँग क्हाब्मैं मुँल।
“छतमा ङइ बिबै ताँ थेब्मैं नेरो ङिंब्मैं धिं लबै बुद्धि मुँबै म्हि धों तबन् ग। च म्हिइ गैरु जग तासि पारा फिर धिं बनेइ।
अन्द्रियासइ सिमोन येशू ङाँर पखइ। येशूजी च ङाँइ ङ्ह्योसि बिइ, “क्हि योआनेसए च्ह सिमोन ग, दिलेया ङइ क्हिने केफास बिब्मुँ।” (केफासए अर्थ युमा ग। ग्रिक क्युइरि पत्रुस बिम्।)
झाइले परमेश्वरए मिं क्वेदै, ताँन् म्हिमैंउँइँले मान योंमल। धै प्रभुजी त्हिंइ ह्रोंसे जोगेमिंबै म्हिमैं चमैंए फिर थप्दिमिंब्रें लमल।
तारे क्हेमैं ह्रोंसै या न्ह क्रों मि क्रोले टिद्, धै पबित्र प्ल्हजी क्हेमैंने जिम्मा पिंबै बगालै या छेनाले ङ्ह्योद्। प्रभु येशूजी ह्रोंसए को पिंसि परमेश्वरए चर्च किंब् ग। छतसि चए छैं छेनाले लद्।
शाऊल या स्तिफनस सैबै म्हिमैंने क्ह्रिल। च त्हिंइ सेरोन् यरूशलेमर मुँबै चर्चए फिर थेबै दुःख तबर होंइ। छान् तलेया कुल्मिंबै चेला चिब्मैं चर्न टिइ। अरू चेलामैं बिस्याँ येहूदिया नेरो सामरिया ह्युलउँइँ प्हुँयाँइ।
“ओ काल, खोइ! क्हिइ ट्होइ वा? ओ काल, क्हिए भों खोइ?”
याकूब, पत्रुस नेरो यूहन्ना बिश्वासीमैं न्होंर्बै चिब्मैं मुँल। परमेश्वरए दयाम्हाँया ङए फिर मुँबइले ङइ छ्याँबै के लइमुँ बिब् चमैंइ क्होसि ङ नेरो बारनाबासलाइ खेंमैंने संगतिर घ्रि तल् पिंइ। छले खेंमैंइ यहूदीमैं न्होंर, ङिइ अरू ह्रेंमैं न्होंर परमेश्वरए के लबै ल्हागिर चमैं ङिने सैं क्ह्रिइ।
दिलेया तिंजोरो खीए फिर बिश्वास लब्मैंउँइँले स्वर्गर्बै म्रुँमैं नेरो अधिकारिमैंइ परमेश्वरए औदिबै ज्ञान बुद्धिए ताँमै सेरिगे बिसि खीजी चु चाँजो उँइँमिंइ।
चुर बेल्ले थेबै क्ह्रोंसेंन्बै ताँ ग। धै चु ताँ ख्रीष्ट नेरो बिश्वासीमैंए न्होंर्बै ताँ ग बिसि ङइ बिम।
खीए फिर बिश्वास लब्मैं खीए ज्यु ग, चमैंए क्र खीन् ग। खीजी चमैंलाइ सोल् लमिंमुँ। ख्रीष्ट ताँन् सै भन्दा थेब तरिगे बिसि परमेश्वरजी ताँन् भन्दा ओंसों ख्रीष्टलाइ सोगों लमिंइ।
खनिज्यै ङ खब क्हैयाइ बिस्याँ परमेश्वरए प्हसेमैंए बानि ब्योर खैब तल् त्हुम् बिसि क्हिइ छेनाले सेल् त्हुम्। परमेश्वरए प्हसेमैं खोंयोंन् बिलै सोगों तबै परमेश्वरए मण्डलि ग, धै क्ह्रोंसेंन्बै मुल त्हो नेरो जग ग।
तलेबिस्याँ खाबज्यै या ह्रोंसए धिंर्बै परवामैं खागु लल् आखाँ बिस्याँ, झन् परमेश्वरए फिर बिश्वास लब्मैंलाइ खैले खागु लल् खाँमुँ?
छतसि ङ्योइ लाल् आखाँबै ग्याल्स योंबइले परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंले, धै खीए मान लदै खीने ङ्हिंदै खीजी खोल्ले खीए मिं क्वेले।
झाइले धाँसे लिउँबै स्वर्गदूतइ थुतुरु ह्रामा स्वर्गउँइँले थेबै कैमैंइ “ङ्योए याहवेह परमेश्वर नेरो खीजी कुल्मिंबै म्रुँ ख्रीष्टजी पृथ्बीर्बै ग्याल्स लबै हग योंइमुँ। खीजी खोंयोंन् बिलै ग्याल्स लरिब्मुँ,” बिरिल।
च सहरर्बै बानुए तेंजरे च्युसे ङ्हिं थे-थेबै युमाँ मुँल, धै चए फिर क्यु च्हजए च्युसे ङ्हिं चेला चिब्मैंए मिं प्ह्रिल।