3 छबिमा खीजी चमैंने बिइ, “क्हेमैं या परमेश्वरजी बिबै ताँ म्हाँदिब् पिसि ह्रोंसए छ्यार्न तले प्रमुँ?
“क्हिए चेलामैंइ ङ्योए खेमैंए छ्या तले आम्हाँदि? तलेबिस्याँ चमैंइ कैं चब् भन्दा ओंसों यो आख्रु।”
तलेबिस्याँ परमेश्वरजी बिइमुँ, ‘ह्रोंसए आबा आमाए मान लद्। ह्रोंसए आबा आमाए बिरोधर आछ्याँब ताँ पोंब्मैं सैवाल् त्हुम्।’
छले ह्रोंसइ लरिबै छ्याए लिलि प्रसि क्हेमैंइ परमेश्वरए ताँमैं थोवाम्। छलेन क्हेमैंइ अरू ल्हें आतबै केमैं लरिइमुँ।”
चु छ्यामैंइ बिब् धोंले “छले म्हाँदिल् त्हुम्, छुले म्हाँदिल् त्हुम्!” धै “ह्रोंसए ज्युलाइन बेल्ले दुःख पिंसि ह्रोंस च्योंब् लल् त्हुम्!” च ताँमैं बुद्धि मुँब् धों ग बिलेया चमैंल क्ह्रोंसेंन्बै बुद्धि आरे। च छ्यामैंइ ङ्योए ज्युर्बै आछ्याँबै इच्छामैं म्हल् लल् आखाँ।
छतसि न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्! म्हिउँइँले खबै केर आफेबै स्योलिबै ताँइ क्हेमैं परमेश्वरए क्ह्रोंसेंन्बै घ्याँउँइँले फ्रेल् आखाँरिगे। छाबै स्योलिबै ताँमैं ख्रीष्टउँइँले खब आङिं, ह्युल ग्याल्स ओलेबै मोंमैंउँइँले नेरो म्हिमैंइ लबै रोसमैंउँइँले खब् ग।
झाइले परमेश्वरजी बिब् आङिंब्मैंइ बिबै ताँ नेरो यहूदीमैंए स्योंम्बै स्योलिबै कथामैंर चमैंए सैं आह्यारिगे।