23 दिलेया येशूजी चने तोइ ज्वाफ आपिं। छतमा खीए चेलामैं खसि यो छ्युँ लसि च च्हमिरि ओरदै ङ्योए लिलि खरिइमुँ “च च्हमिरि कुल्मिंन्,” बिइ।
योसेफइ ह्रोंसए आघेंमैं म्रोंसि ङो सेइ। दिलेया चइ चमैंने बालु ङो आसेब् धोंले “क्हेमैं खनिउँइँले खल?” बिसि थेबै कैले ङ्योएइ। चमैंइ बिइ, “ङि कनान ह्युलउँइँले म्ल्ह-नारिमैं किंबर खब् ग।”
ओ याहवेह, ङ लोबै पारा, क्हिनेन् ङ ग्वार ह्रिमुँ, ङइ ग्वार ह्रिमा आथेब् धों आलमिंन्, क्हिजी ङए ताँ आथेमिंस्याँ, सिसि क्रोंर ह्याब्मैं धों ङ तब्मुँ।
ङेसा तबै लिउँइँ चेलामैं खी ङाँर खसि बिइ, “म्हुँइँस तबि छेइमुँ। ङ्यो चुर खाबै आरेबै क्ल्ह्योर मुँ। चु म्हिमैं कुल्मिंन्। चुमैं नाँसजरे ह्यासि चबै सैमैं किंसि चरिगे।”
च क्ल्ह्योउँइँले कनान ह्रेंर्बै च्हमिरि घ्रि ओरदै खसि येशूने बिइ, “ओ प्रभु, दाऊदए च्ह, ङए फिर ल्हयो खमिंन्। ङए च्हमि मोंइ स्यासि बेल्ले ह्रुगुदिइमुँ।”
येशूजी बिइ, “ङम् इस्राएल ह्रेंर्बै म्हयाबै क्युमैंए ल्हागिर मत्त्रे कुलब् ग।”