10 झाइले येशूजी म्हिमैं खी ङाँर हुइसि “क्हेमैंइ चु ताँ छेनाले थेसि क्होद्,” बिइ।
कोइ म्हिमैंइ स्वर्गर्बै ग्याल्सए बारेर थेलेया क्होल् आखाँ। छतसि चमैं घ्याँर तेबै प्लु धोंन् तब् ग। चमैंए सैंउँइँले दुष्टइ च प्लुमैं प्हेंवाम्।
“सुँउँइँले न्होंर होंबै सैइ म्हि पापर च्होल् आल। बरु सुँउँइँले बैरु त्होंबै आछ्याँबै ताँइ म्हिलाइ पापर च्होवाम्।”
चमैंइ ङए मिं किंब फाक्कर्न ग, तलेबिस्याँ चमैंइ “चु ताँमैं परमेश्वरए ठिम ग” बिसि म्हिमैंइ बनेबै छ्यामैं लोमिंम्।’”
“झाइले स्योंम्बै अगमबक्ता दानिएलइ बिब् धोंले नास लबै छेरान्दे ब्योंबै सै पबित्र क्ल्ह्योर क्हेमैंइ म्रोंब्मुँ। (म्हिइ चु ताँ खेसि क्होरिगे।)
छ बिसि परमेश्वरए छ्वेर्बै ताँ क्होरिगे बिसि खीजी चमैंए सैं प्ल्हमिंइ।
ङ्योए प्रभु येशू ख्रीष्टए आबा थेबै मान मुँबै परमेश्वरजी खीए बारेर अझै क्हेमैंइ छेनाले क्होबै ल्हागिर खीए ज्ञान बुद्धि नेरो पबित्र प्ल्ह पिंरिगे बिसे या ङइ क्हेमैंए ल्हागिर प्राथना लइन मुँ।
छतसि च ताँ थेबै त्हिंइ सेरोन् ङिइ क्हेमैंए ल्हागिर प्राथना लब आपिइमुँ। परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी पिंबै बुद्धि नेरो क्होबै सैं योंसि क्हेमैंइ खीजी बिब् धोंले तो के लल् त्हुम् बिसि छेनाले क्होरिगे बिसि ङिइ यो छ्युँ लम्।
क्हेमैंए न्होंर खाबलाज्यै बुद्धि चैदिस्याँ ह्रिस आखल्ले सैं तों-तोंदै पिंबै परमेश्वरने ह्रिरिगे। छले ह्रिस्याँ खीजी पिंब्मुँ।