1 यरूशलेमउँइँले को-कोइ फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैं खसि येशूने ङ्योएइ,
“शास्त्रिमैं नेरो फरिसीमैंइ मोशाइ प्ह्रिबै ठिमर्बै ताँमैं लोमिंम्।
“तलेबिस्याँ ङ क्हेमैंने बिमुँ, शास्त्रिमैंइ नेरो फरिसीमैंइ लबै केमैं भन्दा क्हेमैंइ लबै केमैं छ्याँब आतइ बिस्याँ क्हेमैं खैलसेया स्वर्गर्बै ग्याल्सरि होंल् योंरिब आरे।
यरूशलेमउँइँले खबै को-कोइ शास्त्रिमैंइ “येशूने बालजिबुल बिबै मों मुँ, च मोंमैंए चिबउँइँले शक्ति योंसि चइ मोंमैं ल्हाल् खाँमना बिसि छ्याब् ल्हैदिइ!”
तिगें येशूजी परमेश्वरए ताँ म्हिमैंने लोमिंरिमा गालील नेरो यहूदीया ह्युलर्बै ताँन् नाँसउँइँले धै यरूशलेमउँइँले खबै फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैं या येशूए रेर क्हुँरिल। याहवेह परमेश्वरए नब् सल् लबै शक्ति येशूने मुँल।
चु ताँ थेसि फरिसीमैं नेरो शास्त्रिमैंइ ह्रों-ह्रोंसन् “परमेश्वर म्हि आच्हिल्ले पोंब चु खाब् जा? परमेश्वरजी मत्त्रे पापए क्षमा पिंल् खाँम् आङिं वा? बिबर होंइ।”
छले चरिमा फरिसीमैं नेरो चमैं न्होंर्बै शास्त्रिमैंइ येशूए चेलामैंए बिरोधर गनगन लसि “चु बालि रेब्मैं नेरो पापिमैंने क्हेमैंइ तले चब्-थुँब् लल?” बिबर होंइ।
च्हमा यरूशलेमउँइँले यहूदी चिब्मैंइ खेगिमैं नेरो लेबीमैं यूहन्नाने “क्हि खाब् जा?” ङ्योएबर कुलइ।
चर थेबै खैला-बैला तमा फरिसीमैं न्होंर्बै को-कोइ शास्त्रिमैंइ रेसि “चु म्हिने ङिइ तोइ दोष आयों। प्ल्ह नेरो स्वर्गदूतइ चुने पोंइ बिस्याँ तो तइ दि?” बिइ।
पावल फेखबै तोंदोंन् यरूशलेमउँइँले युबै यहूदीमैं चए कारग्युले रासि चए बिरोधर बेल्ले आछ्याँबै छ्याब्मैं ल्हैदिइ। दिलेया चमैंइ खेंमैंइ ल्हैदिबै छ्याब्मैंला तोइ प्रमाण पिंल् आखाँल।