29 खीजी “तम्, खो,” बिमा पत्रुस डुँङ्गाउँइँले तसि येशू ङाँर ह्याबर क्यु फि फि प्रबर होंइ।
छबिमा पत्रुसइ खीने बिइ, “ओ प्रभु, क्ह्रोंसेंन क्हिन् ग बिस्याँ, ङलाज्यै या क्यु फि फि प्रसि क्हि ङाँर खल् पिंन्।”
दिलेया खैं सार्लै खब् म्रोंसि च ङ्हिंयाँइ, धै प्ल्हुँह्याबि छेमा “ङलाइ जोगेमिंन्, प्रभु,” बिसि ओबर होंइ।
खीजी चमैंने “क्हेमैंइ परमेश्वरए फिर छेनाले बिश्वास आलइरि ग। ङ क्ह्रोंसेंन क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंने पासगिए फुँ द प्रि बिश्वास मुँस्याँ चु कों ‘क्याइ स्योह्याद्’ बिलेया च स्योह्याम्। धै क्हेमैंइ लल् आखाँबै सै तोइ तरिब् आरे।”
येशूजी चमैंने बिइ, “क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, क्हेमैंइ तोइ संका आलनाले क्वेंस्याँ चु तुँबुए धुँलाइ ङइ लब् धोंले क्हेमैंज्यै लल् खाँम्। च्हौ मत्त्रे आङिं, क्हेमैंइ चु कोंलाज्यै या ‘स्युसि मा ङ्युँइर तेयाद्’ बिलेया छान् तब्मुँ।
येशूजी चने बिइ, “‘क्हिजी लमिंल् खाँस्याँ’ बिसि तले बिल? ङए फिर बिश्वास लब्मैंए ल्हागिर तोन्दोंरि सै तल् खाँम्।”
प्रभु येशूजी बिइ, “क्हेमैंने पासगिए फुँ धों प्रेथेबै च्युगुथिरि मत्त्रे बिश्वास मुँ बिस्याँ ‘चु काफलए धुँ मा ङ्युँइर रुँइँयाद्,’ बिलेया चइ ङिंब्मुँ।”
क्हेमैंइ ङो सेबै चु सबै म्हिइ येशूए मिंए फिर बिश्वास लबइले खीजी चुलाइ भोंब् लमिंइ। धै क्हेमैं ताँनए उँइँरि छेनाले सल् लमिंइ।
च त्हेर अब्राहाम प्र बर्ष तबर होंल च सिबै त्हे तयालैया, ह्रोंसए प्ह्रेंस्यो सारा या माँब् तसि प्हसे तल् आखाँ बिब् सेलैया अब्राहामइ परमेश्वरए ताँर कत्ति संका आल।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टजी ङलाइ तआन् सैए फिर ट्होबै भों पिंइमुँ। छतसि ङइ चु ताँन् सै लल् खाँम्।