14 येशू तालए छेउर फेमा च म्हिए हुल म्रोंसि खीए सैंर बेल्ले ल्हयो खइ। धै चमैं न्होंर्बै ताँन् नब्मैं सल् लमिंइ।
ङेसा तबै लिउँइँ चेलामैं खी ङाँर खसि बिइ, “म्हुँइँस तबि छेइमुँ। ङ्यो चुर खाबै आरेबै क्ल्ह्योर मुँ। चु म्हिमैं कुल्मिंन्। चुमैं नाँसजरे ह्यासि चबै सैमैं किंसि चरिगे।”
येशू गालील ह्युल तिगोंन् स्युरदै चमैंए च्हों धिंजरेबै म्हिमैंने परमेश्वरए ताँमैं लोमिंदै स्वर्गर्बै ग्याल्सए बारेर सैं तोंबै ताँमैं बिप्रमल। धै ताँन् खालर्बै नब् छब्मैं नेरो मोंइ स्याबै म्हिमैं या सल् लमिंमल।
छले प्रमा म्हिए हुल म्रोंसि येशूए सैंर ल्हयो खइ। तलेबिस्याँ चमैं प्ह्रोंछैं आरेबै क्युमैं धोंले आशा आयोंसि प्ररिब् म्रोंइ।
येशू तालए छेउर फेसि डुँङ्गाउँइँले त्होंमा ल्हें म्हि म्रोंइ। चमैं म्रोंसि खीए सैंर ल्हयो खइ तलेबिस्याँ चमैं प्ह्रोंछैं आरेबै क्युमैं धोंन् तरिल। छतसि येशूजी चमैंलाइ ल्हें ताँमैं लोमिंबर होंइ।
च मोंइ ल्हें खे चु सैल् म्हैइ। खोंयों मिर झोंवामल, खोंयों क्युर भ्योंवामल। ओ गुरु, क्हिजी चु कोलो तोइ लमिंल् खाँस्याँ गार आम्हाँदिल्ले ङि ल्होमिंनु।”
येशू यरूशलेम सहर चेंदो फेखमा। च सहर म्रोंसि खी सैं नसि क्रोइ।
च कोलोए आमा म्रोंसि येशूए सैंर बेल्ले ल्हयो खसि चने “आक्रोद्,” बिइ।
छतसि ताँन् सैर खी ह्रोंसए अलिमैं धोंबन् तल् त्हुइ, धै म्हिमैंए पाप त्होमिंसि क्षमा लबै ल्हागिर परमेश्वरए सेवा लबै ल्हागिर खी बिश्वास मुँब नेरो ल्हयो मुँबै ख्रो पिंबै खेगि क्रथे तइ।
ङ्योए ल्हागिर ख्रो पिंबै खेगि क्रथेजी ङ्योए दुःखर ल्होल् खाँम्। तलेबिस्याँ ङो चुसि ङ्योलाइ पापर च्होवाब् धोंले खीलाज्यै या पापर च्होवाबै ल्हागिर तोन्दोंरि सैर ङो चुल, दिलेया खैबै ङोज्यै या खीलाइ पापर च्होवाल् आखाँ।
चमैंए खेगि क्रथे ह्रोंसन् ल्हें सैर आह्रब् तमुँ, छतसि था आसेसि घ्याँ फ्लेइ प्ररिब्मैंलाइ चइ ल्हयो खम्।