29 “क्ल्हेइ बिइ, ‘तोगो आस्युइद्! तोगो च सम्रिं स्युइस्याँ गहुँ या सम्रिंने बालुन् स्युवाब्मुँ।
दिलेया म्हुँइँसर म्हिमैं रोबै त्हेर चए शत्तुर खसि गहुँए न्होंरि सम्रिं रुँइँथेंसि ह्याइ।
“क्ल्हेइ चमैंने बिइ, ‘चु खाब् मुँले शत्तुरइ लब् ग।’ “के लबै म्हिमैंइ ‘ङि ह्यासि ताँन् सम्रिं स्युइवाले वा?’ बिमा
तोगो रा-रोमैं खुबै त्हे आतन् समा ङ्हिथुन् बालुन् बडिल् पिंन्। रा-रोमैं खुबै त्हेर ङए म्रोंमैंने “ओंसों सम्रिंमैं स्युइसि मिर ख्रोंवाबै ल्हागिर प्हैं फैद्। धै गहुँ ङए भकारिर खागु लसि थेंन् बिसि,” ङइ बिब्मुँ।’”