27 च क्ल्हेए के लबै म्हिमैं खसि क्ल्हेने बिइ, ‘ओ चिब, क्हिइ म्रोंर छ्याँबै प्लु प्लुइ, आङिं वा? चर सम्रिं खनिउँइँले खइ?’
दिलेया म्हुँइँसर म्हिमैं रोबै त्हेर चए शत्तुर खसि गहुँए न्होंरि सम्रिं रुँइँथेंसि ह्याइ।
झाइले प्लुमैं बडिसि नाँ त्होंबर होंमा सम्रिं या म्रोंइ।
“क्ल्हेइ चमैंने बिइ, ‘चु खाब् मुँले शत्तुरइ लब् ग।’ “के लबै म्हिमैंइ ‘ङि ह्यासि ताँन् सम्रिं स्युइवाले वा?’ बिमा
“स्वर्गर्बै ग्याल्स म्रोंए क्ल्हे घ्रि धोंन् तब् ग। च क्ल्हे न्हाँक्कर्न ह्रोंसए म्रोंर के लबै म्रोंमैं म्हैबर बैरु ह्याइ।
ओ अलि-अङाँमैं, ङ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ, भाँडिदिब्मैं नेरो क्हेमैंलाइ लोमिंबै परमेश्वरए ताँए बिरोधर पोंसि आक्ह्रिल् लब्मैंउँइँले न्ह क्रों मि क्रोंले स्योले टिद्।
तिमोथी क्हेमैं ङाँर खमा चलाइ छेनाले मान लद्। चइ तोइ सैरै न्हुँ लल् आत्हुरिगे, तलेबिस्याँ ङइ लब् धोंलेन् चज्यै या प्रभुए के लम्।
ङि परमेश्वरने बालु के लब्मैं तबइले क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ, क्हेमैंइ योंबै परमेश्वरए दयाम्हाँया छलेन् खेरो ह्याल् आपिंन्।
बरु ङि “परमेश्वरए के लबै चेलामैं मुँन” बिब म्हिमैंइ सेरिगे बिसि ङिइ खोंयोंन् बिलै छ्याँबै के लसि उँइँम्। खैतबै दुःखन् तलेया ङिइ सैदिम्।
ओ ब्यभिचारिमैं, चु ह्युलर्बै आछ्याँबै सैए फिर क्हेमैंए सैं ह्यास्याँ क्हेमैं परमेश्वरए ताँ आङिंब्मैं तम् बिब क्हेमैंइ आसे वा? परमेश्वर आम्हाँदिब्मैंने प्रबै म्हिइ ह्रोंसलाइन परमेश्वरए शत्तुर लवाम्।