16 “दिलेया क्हेमैंइ आशिक योंइमुँ, तलेबिस्याँ क्हेमैंए मिइ छेनाले म्रोंल् खाँमुँ, क्हेमैंए न्हइ छेनाले थेल् खाँमुँ।
येशूजी चने बिइ, “ओ, योनाए च्ह सिमोन, क्ह्रोसेंन क्हिइ आशिक योंइमुँ! तलेबिस्याँ छाबै ताँ क्हिइ म्हिउँइँले था सेब आङिं, दिलेया स्वर्गर मुँबै ङए आबाजी क्हिलाइ सेल् पिंब् ग।
येशूजी चने बिइ, “क्हिइमि ङ म्रोंबइले ङए फिर बिश्वास लइ, दिलेया ङ आम्रोंलेया ङए फिर बिश्वास लब्मैं ङ्हो सब्मैं ग।”
चमैं मिछु खैबाउँइँले चारबै व्हेर खरिगे धै दुष्टए शक्तिउँइँले फ्रेसि परमेश्वरउँइँ एरिगे बिसि क्हिइ चमैंए मि थोंमिंन्। छले चमैंइ पापए क्षमा योंब्मुँ धै ङए फिर बिश्वास लसि पबित्र तबै म्हिमैं टिबै क्ल्ह्योर चमैं टिल् योंब्मुँ।’
“मिछु खैबै क्ल्ह्योउँइँले ह्वे चाररिगे” बिसि परमेश्वरजी बिइ। येशू ख्रीष्टए लिउँइँले परमेश्वरए चारबै ह्वे कति थेब् मुँ बिब ङिइ सेरिगे बिसि खीजी ह्रोंसए ह्वे ङिए खोंर चारल् पिंइमुँ।