44 ‘ङइ पिथेंबै धिंउँइँ एह्याल् त्हुइ’ बिसि च एखम्। छले एखमा च क्ल्ह्यो खाँसों ङ्हाँन् लथेंब स्याब्मुँ।
“भोंबै म्हिलाइ आफैन् समा खाबइ चए धिं न्होंर होंसि चए सै न्होर ह्योल् खाँमुँ? च भोंबै म्हि फैबै लिउँइँ मत्त्रे चए धिंर ह्योल् खाँम्।
“मों म्हिउँइँले त्होंइ ह्यासि टिबै ल्हागिर छ्याँबै क्ल्ह्यो म्हैदै क्यु आरेबै क्ल्ह्योजरे प्ररिम्। झाइले खनिरै टिबै क्ल्ह्यो आयोंस्याँ
छतमा च ह्यासि ह्रोंस् भन्दा दुष्ट मोंमैं ङि हुइसि पखम्। धै चमैं ताँन् न्होंर होंसि चर्न टिमुँ च्हौ तल् खाँबै लिउँइँ च म्हिए हालत ओंसोंबै भन्दा झन् आछ्याँब तम्। तिंजोरोबै दुष्ट के लबै म्हिमैंए हालत या छाबन् तब्मुँ।”
“छले च मों एखमा च धिं खाँसों ङ्हाँन्ले फ्योसि सजेथेंब् चइ स्याम्।
चइ ङ्हाँदुमैंए फिर ल्हयो खसि चु ताँ बिब् आङिंल। तलेबिस्याँ च ह्यो मुँल। मुइ झोंबै नेंदो चने मुँल। छतसि च नेंदोउँइँले चइ मुइ ह्योब्रें लमल।
दिलेया ङेसार्बै चब् चबै त्हे भन्दा ओंसोंन् दुष्टइ येशूलाइ क्हाल् पिंबै सैं इस्करयोतथें सिमोनए च्ह यहूदाए सैंर झोंल् खाँल।
चइ च क्हें लुँठे चबै तोदोंन् चए सैंर दुष्ट होंइ। झाइले येशूजी चने “क्हिइ तो लल् म्हैल, च युनन् लद्,” बिइ।
(छ्याँब नेरो आछ्याँबै म्हि छेनाले सेबै ल्हागिर क्हेमैं न्होंर आक्ह्रिबै ताँमैं या तलन् त्हुम्।)
च त्हेर क्हेमैं चु ह्युलर्बै रोसर प्रमल, धै शक्ति मुँबै मुर टिबै सैमैंए चिबलाइ म्हाँदिमल। तिंजोरो या परमेश्वरलाइ आम्हाँदिब्मैं च चिबए न्होंर्न टिइमुँ।
च म्हिमैं ङ्योए संगतिउँइँले त्होंइ ह्याइ, तलेबिस्याँ चमैं ङ्योल आङिंल। चमैं ङ्योल ङिंस्याँम् ङ्योनेन् टिमल। दिलेया चमैं ताँन् ङ्योल आङिं बिसि उँइँबर चमैं त्होंसि ह्याब् ग।
दिलेया ओ ङइ खोबै कोलोमैं, क्हेमैं परमेश्वरए म्हिमैं ग। क्हेमैंने मुँबै पबित्र प्ल्ह ख्रीष्टए फिर बिश्वास आलबै म्हिमैंने मुँबै प्ल्ह भन्दा थेबै शक्ति मुँबै प्ल्ह ग। छतसि क्हेमैंइ स्योलिबै ताँ पोंब्मैंलाइ ट्होवाइमुँ।