43 “मों म्हिउँइँले त्होंइ ह्यासि टिबै ल्हागिर छ्याँबै क्ल्ह्यो म्हैदै क्यु आरेबै क्ल्ह्योजरे प्ररिम्। झाइले खनिरै टिबै क्ल्ह्यो आयोंस्याँ
ओ परमेश्वर, क्हि ङए परमेश्वर ग; ङए सैं न्होंइले क्हिए साँ खरिम्, क्यु आरेसि कारयाबै बाँजो क्ल्ह्योर क्यु पिब्मैंइ क्यु म्हैब् धोंले ङए ज्युइ क्हिलाइन म्हैब्मुँ।
‘ङइ पिथेंबै धिंउँइँ एह्याल् त्हुइ’ बिसि च एखम्। छले एखमा च क्ल्ह्यो खाँसों ङ्हाँन् लथेंब स्याब्मुँ।
चमैंइ येशूने त्होबै तोदोंन् “ओ परमेश्वरए च्ह, क्हिला ङिने तो के मुँ? ङिलाइ सजैं पिंबै त्हे आतबर्न सजैं पिंबर क्हि चुर खल् वा?” बिसि चिरइ।
चु ताँमैं च जादु लबै सिमोनज्यै क्वेंइ, धै चज्यैया बप्तिस्मा किंसि फिलिपने बालु प्रइ। झाइले फिलिपइ लबै थे-थेबै औदिबै चिनुमैं म्रोंसि च प्लेटोयाइ।
बरु न्ह क्रों मि क्रोंले टिद्, तलेबिस्याँ क्हेमैंए शत्तुर दियाबलस बिबै दुष्ट खाबलाइ सैसि चब् ङ्हे बिसि सिंह धोंले बेल्ले थेबै कै तेदै स्युर प्रम्।