32 ‘म्हिए च्हए’ बिरोधर पोंब्मैंइ क्षमा योंल् खाँम्। दिलेया पबित्र प्ल्हए बिरोधर पोंबै म्हिमैंइ चु छ्हर मत्त्रे आङिं लिउँइँबै छ्हरै या क्षमा योंरिब् आरे।
म्हिए च्ह युसि चब् थुँब् लमा ‘ङ्ह्योत्ति, च चब्लाँ, प्हा को, बालि रेब्मैं नेरो अरू पापिमैंए थु!’ बिसि म्हिमैंइ बिमल। दिलेया परमेश्वरए बुद्धिए केमैं म्रोंसिन् क्ह्रोसेंन्ले बुद्धि छ्याँब् मुँन बिबै ताँ क्हेमैंइ सेल् खाँम्।”
छतसि ङ क्हेमैंने बिमुँ, म्हिमैंइ लबै पाप केमैं नेरो परमेश्वर स्यारबै ताँमैं क्षमा योंल् खाँम्, दिलेया पबित्र प्ल्हए बिरोधर पोंबै ताँमैं नेरो आछ्याँबै केमैंए क्षमा योंरिब् आरे।
तलेबिस्याँ ‘म्हिए च्ह’ प्रिबै त्हिंइर्बै या क्ल्हे ग।”
पुजुर तेबै प्लु धों तबै म्हि छाब् ग: चइ परमेश्वरए ताँ थेलेया चु ह्युलर्बै न्हुँ नेरो मुइए लोबइ लमा चइ थेबै ताँर च भोंसि तल् आखाँ। छतसि तोइ रोमैं रोल् आखाँ।
सम्रिं प्लुबै शत्तुर दुष्ट ग। रा-रोमैं खुबै त्हे बिस्याँ चु ह्युल नुयाबै त्हे ग। झाइले रा-रोमैं खुबै म्रोंमैं स्वर्गदूतमैं ग।
सम्रिं स्युइसि मिर ख्रोंवाब् धोंले चु ह्युल नुयाबै त्हेरै या छान् तब्मुँ।
चुम् सिंए के लबै म्हिए च्ह आङिं वा? चुए आमाए मिं मरियम आङिं वा? धै याकूब, योसेफ, सिमोन नेरो यहूदा चुए अलिमैं आङिं वा?
छबिमा येशूजी चने बिइ, “स्येलमैंला टिबै रो मुँ, नमेमैंला च्हों मुँ, दिलेया ‘म्हिए च्हलम्’ क्र क्ह्युबै क्ल्ह्यो या आरे।”
चइ दुःख सैदिल् त्हुलेया प्र गुणा धिं, आघें-अलि, अना-अङाँ, आबा-आमा, प्हसे, क्ल्ह्यो न्हें चु छ्हर्न योंम्। च्हौ मत्त्रे आङिं, लिउँइँबै छ्हरै या खोंयोंइ आखाँबै छह् योंब्मुँ।
“क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, म्हिमैंइ लबै पापमैं नेरो परमेश्वरए बिरोधर खैबै ताँमैं पोंलेया क्षमा योंल् खाँम्,
दिलेया परमेश्वरए पबित्र प्ल्हए बिरोधर पोंब्मैंइ क्षमा योंल् आखाँ। च खोंयोंन् बिलै दोषिन् ठर्दिब्मुँ।”
“झाइले म्हिए च्हए बिरोधर पोंब्मैंइ क्षमा योंब्मुँ। दिलेया पबित्र प्ल्हए बिरोधर पोब्मैंइ क्षमा योंरिब आरे।
“च बेमान लबै नाइकेइ छले असामिमैंए छे च्युगुदे लमिंइ बिब् सेसि च क्ल्हेइ नाइके बाठो मुँन बिसि सेइ। तलेबिस्याँ चु ह्युलर्बै म्हिमैंइ ह्रोंसए थुमैंने के लमा चारबै ह्वे योंबै परमेश्वरए सन्तानमैं भन्दा बेल्ले बाठो तम्।
चइ चु जुगर्न अझै च भन्दा ल्हें योंब्मुँ। धै तारे खबै जुगरै या खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंब्मुँ।”
च्हमा येशूजी बिइ, “ओ आबा, चुमैं क्षमा लमिंन्, तलेबिस्याँ चुमैंइ तो लरिइमुँ बिब था आसे।” दिलेया सिपाइमैंइ येशूए क्वें चिट्ठा झोंसि खेंमैंए न्होंरि चुइ।
परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्हिए च्ह चु ह्युलर युसि चमा, थुँमा ‘चुम् चप्ला प्हाको बालि रेब्मैं नेरो पापिमैंए थु मुँनमैं,’ बिसि क्हेमैंइ बिम्।
म्हि हुलए न्होंरि खीए बारेर खें-खेंमैंन् ताँ लरिल। कोइ म्हिमैंइ “खी छ्याँबै म्हि ग बिमल,” कोइ “आङिं, चम् म्हिमैंने स्योर तेइ मत्त्रे प्रइमुँ बिमल।”
येशूजी चु ताँ पबित्र प्ल्हए बारेर बिल। तलेबिस्याँ येशूए फिर बिश्वास लब्मैंइ पबित्र प्ल्ह योंमल। च त्हेर परमेश्वरजी खीए प्ल्ह म्हिमैं फिर आकुलल। तलेबिस्याँ च त्हे समा येशू मान योंबै स्वर्गर आह्याल।
चमैंइ चने बिइ, “क्हि या गालीलथें वा? परमेश्वरए छ्वे म्हैसि छेनाले खेद्। गालीलउँइँले अगमबक्ता आख बिसि क्हिइ सेब्मुँ।”
छतसि खीजी क्हेमैंए पाप ख्रुमिंरिगे, खीउँइँले क्हेमैं छिं ङ्हाँन् योंरिगे, झाइले खीजी क्हेमैंए ल्हागिर ओंसोंन् त्हाँबै म्रुँ ख्रीष्ट येशू कुल्मिंरिगे बिसि
चर क्हुँसि ख्रीष्टजी ताँन् स्वर्गदूतमैंए फिर, स्वर्गदूतमैंए चिब्मैंए फिर, अधिकारिमैंए फिर नेरो स्यागि-म्होंगिमैंए चिब्मैंए फिर, तोन्दोंरि सैए फिर ग्याल्स लम्। चु जुगर मत्त्रे आङिं, तारे तबै जुगर्बै या ताँन् थे-थेबै सैमैंए फिर ख्रीष्टलाइ ग्याल्स लल् पिंइमुँ।
ओंसों ङइ खीए बिरोधर आछ्याँबै केमैं लसि खीलाइ बेल्ले ह्रुगुदिइ। तलेबिस्याँ च त्हेर ङइ खीए फिर बिश्वास आलल छतसि ङइ तो लरिइमुँ बिसि ङइ था आसेल, दिलेया परमेश्वरए ल्हयो ङइ योंइ।
चु ताँ क्ह्रोंसेंन्बै मुँ, छतसि चु ताँ ताँन् म्हिमैंइ क्वेंल् त्हुम्: ङ्योए प्रभु पापिमैं जोगेबर ह्युलर युब् ग। पापिमैं न्होंरि ताँन् भन्दा ल्हें पाप लबै म्हि ङन् ग।
तलेबिस्याँ ज्युए ल्हागिर लबै के तिस्याँदे मत्त्रे फायदा तम्। दिलेया परमेश्वरए घ्याँर प्रबै ल्हागिर तालिम लस्याँ ल्हें सैर फायदा तम्, तलेबिस्याँ चए रो चु छ्हर मत्त्रे आङिं अर्को छ्हरै या योंम्।
चु ह्युलर्बै प्लबै म्हिमैंने थेब् आप्हैंन् बिद्, चमैं प्लब् आप्हैंरिगे, आटिक्दिबै सै न्होरर आशा आथेंरिगे, बरु चमैंए आशा ङ्योलाइ चैदिबै सैमैं तोन्दोंरि योल्ले ख्युल्ले पिंबै परमेश्वरए फिर थेंरिगे।
तलेबिस्याँ डेमासइ चु ह्युलर्बै सैमैंए म्हाँया लसि ङलाइ वाथेंसि थेसलोनिका सहरर ह्याइ। क्रेसेन्स बिबै अलि गलातिया ह्युलर ह्याइ, धै तीतस दलमातिया बिबै क्ल्ह्योर ह्याइ।
खीए दयाम्हाँयाउँइँले खीजी ङ्योलाइ पाप केमैं नेरो चु ह्युलर्बै सैमैं पिवासि, आछ्याँबै केमैंउँइँले सैं फैसि, भक्ति लसि छ्याँबै छ्ह थोब लोमिंम्।
बरु ङ्योए परमेश्वर आबाजी खोबै केमैं चुन् ग: टार-टोरमैं नेरो म्हरेस्योमैंए दुःखर ल्होमिंब, धै ह्रोंसै या चु ह्युलर्बै पाप केउँइँले ह्रेंगो टिब।