29 “भोंबै म्हिलाइ आफैन् समा खाबइ चए धिं न्होंर होंसि चए सै न्होर ह्योल् खाँमुँ? च भोंबै म्हि फैबै लिउँइँ मत्त्रे चए धिंर ह्योल् खाँम्।
ङइ परमेश्वरए पबित्र प्ल्हए शक्तिउँइँले मों ल्हाब् ग बिस्याँ परमेश्वरए ग्याल्स क्हेमैंए ङाँर युल् खाँइमुँ।
“ङए लिलि आप्रबै म्हि ङए बिरोधी ग, ङने बालु रोमैं आखुबै म्हिइ ताँन् हिनामिंना लवाम्।
“खाबज्यै या भोंबै म्हिए धिंर होंसि चर्बै सैमैं ह्योदा ङ्हाँस्याँ, चइ ओंसों च भोंबै म्हि फैथेंल् त्हुम्, धै बल्ल ह्योल् खाँम्।
दुष्टइ ओंसों ओनोंन् पाप लइमुँ, छतसि पाप लरिबै म्हि दुष्टए म्हि ग। दुष्टइ लबै पाप केमैं नास लवाबर परमेश्वरए च्ह ह्युलर युब् ग।
दिलेया ओ ङइ खोबै कोलोमैं, क्हेमैं परमेश्वरए म्हिमैं ग। क्हेमैंने मुँबै पबित्र प्ल्ह ख्रीष्टए फिर बिश्वास आलबै म्हिमैंने मुँबै प्ल्ह भन्दा थेबै शक्ति मुँबै प्ल्ह ग। छतसि क्हेमैंइ स्योलिबै ताँ पोंब्मैंलाइ ट्होवाइमुँ।