20 तियाबै म्वो खीजी चोरिब् आरे सिबि छेबै मेंदों सिल् पिंरिब् आरे। छेनाले निसाफ तरिगे बिसि खीजी खोंयोंइ भों आन्हल्ले के लब्मुँ।
खीजी चोयाबै सैं सल् लमिंमुँ धै चमैंए सैं क्होल् लमिंमुँ।
ङ पापि ग बिसि मैंबै सैंन् परमेश्वरजी खोबै ख्रो ग; ओ परमेश्वर, ङइ आछ्याँबै के लना बिसि न्हुँ लबै म्हिलाइ क्हिजी म्हाँया लम्।
“ओ ताँन् ल्हिबै ते नोसि नारब्मैं, ङ ङाँर खो, ङइ क्हेमैंलाइ भों न्हल् पिंब्मुँ।
झाइले यूहन्नाए चेलामैं ह्याबै लिउँइँ येशूजी यूहन्नाए बारेर चर खबै म्हिए हुलने बिइ, “क्हेमैं क्यु आयोंबै क्ल्ह्योर तो ङ्ह्योबर ह्याल? खैंइ लारिबै म्वो ङ्ह्योबर ह्याल् वा?
“याहवेह परमेश्वरए प्ल्ह ङए फिर मुँ, तलेबिस्याँ ङ्हाँदुमैंलाइ सैं तोंबै ताँ बिमिंबर खीजी ङलाइ त्हाँइमुँ। कैदिमैं झेलउँइँले तेमिंबर, धै कनमैं मि म्रोंल् लमिंबर। आगुइ क्र ओल् आपिंब्मैंलाइ रेमिंबर खीजी ङ कुल्मिंब् ग।
परमेश्वरलाइ धन्यबाद तरिगे! तलेबिस्याँ खीजी ङ्योलाइ ख्रीष्ट येशूने घ्रिन् लमिंसि ट्होगों घ्याँर डोरेब्मुँ! धै छ्याँबै थाँ खबै धुप धों तबै खीए ज्ञानए ताँमैं ङ्योउँइँलेन् ताँन् क्ल्ह्योजरे फेनेब्मुँ।
तारे क्हेमैंइ च म्हिलाइ क्षमा पिंसि भों या पिंल् त्हुम्। छ आलस्याँ च म्हि झन् न्हुँ लसि सैं च्योंब तम्।
झाइले ङइ ङ्ह्योमा चर फोस्रे ब्योंबै घोडा म्रोंइ। च घोडाए फिर क्रेबै म्हिइ त्हले छेल। धै चए क्रर मुकुट घ्रि कुमिंइ। झाइले चइ ट्होसि धबै अरूलाइ ट्होबर ह्याइ।