5 कनमैंइ मि म्रोंइमुँ, डुँड्मैं प्रइमुँ, कोर खब्मैं सइमुँ, न्ह आथेब्मैंइ न्ह थेइमुँ, सियाब्मैं सोइमुँ धै ङ्हाँदुमैंने परमेश्वरउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिमिंइमुँ।
याहवेहजी मि आम्रोंब्मैंए मि थोंमिंम्। ल्हिबै ति नोसि ओलै आखाँब्मैंलाइ याहवेहजी रेमिंम्, याहवेहजी ठिक के लब्मैं म्हाँया लम्।
ङ्हाँदुमैं चसि म्रेंब्मुँ, याहवेह म्हैब्मैंइ खीलाइन थेब् लब्मुँ। धै चमैं खोंयोंन् बिलै सोरिल् योंब्मुँ!
छबिमा याहवेहजी चने बिइ, “म्हिए सुँ खाबइ बनेइ? म्हिलाइ लडा, न्ह आथेब, मि म्रोंब, आम्रोंब खाबइ लमिंम्? ङ याहवेहजीन् आङिं वा?
नब् छब्मैं सल् लद्, सियाब्मैं सोंगों लद्, कोर खब्मैं सल् लद् धै मोंमैं ल्हावाद्। क्हेमैंइ परमेश्वरए आशिक छलेन् योंइ, छतसि अरू म्हिमैंलाज्यै या छलेन् पिंन्।
येशूजी चमैंने बिइ, “क्हेमैंइ थेबै ताँमैं नेरो म्रोंबै केमैं यूहन्ना ङाँर ह्यासि बिद्।
झाइले खीजी यो कारयाबै म्हिने “यो स्योंन् बिइ।” च म्हिइ यो स्योंमा च यो सयासि अर्को यो धोंबन् तयाइ।
च लिउँइँ कनमैं नेरो स्यालेमैं मन्दिरर खी ङाँर खइ, धै खीजी चमैं सल् लमिंइ।
“परमेश्वरजी शक्ति आपिंइ बिस्याँ ङइ तोइ लल् आखाँ बिबै म्हिमैंइ आशिक योंब्मुँ, तलेबिस्याँ स्वर्गर्बै ग्याल्स चमैंल् ग।
च्हौ बिमा चमैंए मि म्रोंयाइ। धै येशूजी चमैंने “चु ताँ खाबज्यै आसेरिगे,” बिइ।
चु ताँ थेब्मैं ताँन् प्लेटोयासि “येशूजी तो के बिलेया छ्याँब लमना। न्ह आथेबै म्हि थेल् लमना, आपोंबै म्हि पोंल् लमना बिबर होंइ।”
च्हमन् म्हिए हुल खी ङाँइ न्हेखरिब् म्रोंसि येशूजी च मोंने “ओ न्ह आथेबै लडा मों, ङ क्हिने बिमुँ, च कोलोउँइँले त्होंखो, तारे धबै खोंयोंइ च कोलोलाइ स्याल् आयों बिसि,” हौदिइ।
“याहवेह परमेश्वरए प्ल्ह ङए फिर मुँ, तलेबिस्याँ ङ्हाँदुमैंलाइ सैं तोंबै ताँ बिमिंबर खीजी ङलाइ त्हाँइमुँ। कैदिमैं झेलउँइँले तेमिंबर, धै कनमैं मि म्रोंल् लमिंबर। आगुइ क्र ओल् आपिंब्मैंलाइ रेमिंबर खीजी ङ कुल्मिंब् ग।
येशूजी चमैंने बिइ, “ङइ क्हेमैंने ओंसोंन् बिल् खाँइमुँ, दिलेया क्हेमैंइ आक्वें। ङए आबाए मिंर ङइ लबै केमैंइन ङए ग्वाइ पिंम्।
दिलेया ङइ आबाए केंमैं लसेया क्हेमैंइ ङए फिर बिश्वास आल बिस्याँ चु केमैं फिर बिश्वास लद्। झाइले बल्ल ‘आबा ङने मुँ, ङै या आबाने मुँ,’ बिब क्हेमैंइ था सेब्मुँ।”
झाइले दुःखने फ्रेबै चाडए त्हेर येशू यरूशलेमर मुँमा। खीजी लबै औदिबै चिनुमैं म्रोंसि ल्हें म्हिमैंइ खीए मिंर बिश्वास लइ।
च म्हुँइँसर येशू ङाँर खसि खीने बिइ, “ओ गुरु, क्हि परमेश्वरउँइँले युबै लोमिंबै म्हि ग बिसि ङिइ सेइमुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी आल्होमिंस्याँ क्हिइ लब् धों तबै चु औदिबै चिनुमैं खाबज्यै लल् आखाँ।”
“दिलेया यूहन्नाइ पिंबै ग्वाइ भन्दा ङए बारेर थेबै ग्वाइ मुँ। तलेबिस्याँ आबाजी ङने तो केमैं पूरा लबर पिंइँमुँ, च केमैं ङइ लरिइमुँ, धै आबाजी ङ कुल्मिंब् ग बिसि च केमैंइ ङए बारेर ग्वाइ पिंरिइमुँ।
धै खीजी चने बिइ, “सिलोआम ङ्ह्योखोर ह्यासि क्हिए मि ख्रुद्।” (सिलोआमए अर्थ कुल्मिंब् ग।) छबिमा च ह्यासि ख्रुइ, झाइले मि म्रोंल् खाँब् तसि एखइ।
“ओ इस्राएलीमैं, चु ताँ थेद्, नासरतथें येशू परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्हि मुँन बिब क्हेमैंइ सेरिगे नेरो क्होरिगे बिसि परमेश्वरजी येशूउँइँले शक्तिए केमैं, प्लेटोयाबै केमैं, नेरो चिनुमैं उँइँमिंसि क्हेमैंए म्हाँजोरि प्रमाण पिंल् खाँइमुँ। खीजी चु केमैं लब क्हेमैंइ सेइमुँ।
ओ ङए खोबै अलि-अङाँमैं, ङए ताँ थेद्, परमेश्वरजी चु ह्युलर्बै ङ्हाँदुमैंलाइ खीए फिर्बै बिश्वासर भोंब् लमिंसि स्वर्ग ग्याल्सर्बै हगवालमैं तबर त्हाँब, आङिं वा? खीलाइ म्हाँया लब्मैंने चु ग्याल्स पिंम् बिसि खीजी बाछा फैब, आङिं वा?