30 तलेबिस्याँ ङइ नोल् पिंबै खर्गु कर योंब नेरो ङइ नोल् पिंबै ते योंब्मुँ।”
चए घ्याँर प्रब्मैं सैं तोंल् योंम्, चए घ्याँर प्रब्मैं छिं ङ्हाँल् योंम्।
येशू प्रिबै त्हिंइर गहुँ बारिए घ्याँउँइँले ह्यारिल। खीए चेलामैं फो ख्रेंसि गहुँए नाँ थुसि चबर होंइ।
“क्हेमैं ङने बालु टिमा छिं ङ्हाँरिगे बिसि ङइ क्हेमैंने चु ताँमैं बिइमुँ। ह्युलर मुँमा क्हेमैंलाइ दुःख तब्मुँ, दिलेया सैं थेब लद्। ङइ ह्युललाइ ट्होवाइमुँ।”
छतसि नोलै आखाँबै खर्गु चेलामैंए प्हैंदार थेंमिंसि तले परमेश्वरए जाँच लमुँ? चु खर्गु ङ्योए खेमैंज्यै नोल् आखाँल, ङ्योज्यै या नोल् आखाँइमुँ।
चु चैदिबै ताँमैं बाहेक अरू ति क्हेमैंलाइ नोल् पिंब आत बिसि पबित्र प्ल्ह नेरो ङिइ छ्याँब ङ्हाँइ:
तलेबिस्याँ ङिइ योंबै तिस्याँबै च्युगुथिरि दुःखइ ङिए ल्हागिर खोंयोंइ आखाँबै छ्ह नेरो थेबै मान योंबै के लइन मुँ।
ङ्यो केब्छैं-केब्स्योमैं आतबै ल्हागिर ख्रीष्टजी सै फोसि ङ्योलाइ ठिमउँइँले खामिंइ। छतसि सैं भोंब् लद्। क्हेमैं धबै केब्छैं-केब्स्योमैं आतद्!
दिलेया पबित्र प्ल्हजी बिब् धोंले क्हेमैं प्रइ बिस्याँ क्हेमैं ठिमए न्होंर टिल् आत्हु।
तलेबिस्याँ ख्रीष्टजी ङलाइ तआन् सैए फिर ट्होबै भों पिंइमुँ। छतसि ङइ चु ताँन् सै लल् खाँम्।
ङ्योइ क्ह्रोसेंन्लेन् परमेश्वरलाइ म्हाँया लम् बिस्याँ खीजी बिबै ताँमैं ङ्योइ ङिंम्। धै खीए ताँ म्हाँदिबर ङ्योलाइ ल्हें गारो आरे।