31 छतसि क्हेमैं आङ्हिंन्, परमेश्वरए उँइँरि ल्हें कोर्मे भन्दा क्हेमैं झन् बेल्ले थेब् मुँ।
क्हिजी म्हिए च्हलाइ स्वर्गदूतमैं भन्दा च्युगुदे न्होंवाँइ थेंमिंइ, धै लिउँइँ खीलाइ थेबै मानए मुकुट कुमिंइ।
मुर प्हुरबै नेमामैं ङ्ह्योद्। चमैंइ खेति या आल, रोमैं या आखु, चमैंला धन्सारमैं या आरे। दिलया क्हेमैंए स्वर्गर्बै परमेश्वर आबाजी चमैं चल् पिंम्। च नेमामैं भन्दा क्हेमैं झन् थेब आङिं वा?
“कगामैं ङ्ह्योत्ति! चमैंइ खेति आल्हैदि, रो या आखु, चमैंल भकारि आरे, धनसारमैं या आरे। दिलेया परमेश्वरजी चमैंलाइ चल् पिंरिइमुँ। छाबै नमेंमैं भन्दा क्हेमैं झन् बेल्ले थेब मुँ।