25 दिलेया चेला ह्रोंसए गुरु धोंब धै केब्छैं ह्रोंसए क्ल्हे धोंब तल् खाँस्याँ सैं तोंल् त्हुम्। म्हिमैंइ धिंर्बै क्ल्हेनेन् बालजिबुल बिसि मिं थेंम् बिस्याँ खीए परवामैंने झन् खै बिलै?
चु ताँ थेसि फरिसीमैंइ बिइ, “चु म्हिइ मोंए म्रुँ बालजिबुलए शक्तिउँइँले मोंमैं ल्हाम्।”
ङइ बालजिबुलए शक्तिउँइँले मोंमैं ल्हाम् बिसि क्हेमैंइ बिम् बिस्याँ, क्हेमैंए चेलामैंइ खाबै शक्ति योंसि मों ल्हाम्? छतसि क्हेमैंए चेलामैंइन क्हेमैंए ताँ क्ह्रोंसेंन् आङिं बिसि क्हेमैंए फिर निसाफ लब्मुँ।
दिलेया “मोंमैंए चिबइ मों ल्हाबै शक्ति पिंसि चइ मों ल्हाम्,” बिसि फरिसीमैंइ बिबर होंइ।
चमैंइ खीने, “ङिइ खाँम्!” बिइ। येशूजी चमैंने बिइ, “ङइ नोब् धोंबै दुःख क्हेमैंज्यै या नोब्मुँ, धै ङइ किंब् धोंबै बप्तिस्मा क्हेमैंज्यै या किंब्मुँ।
यरूशलेमउँइँले खबै को-कोइ शास्त्रिमैंइ “येशूने बालजिबुल बिबै मों मुँ, च मोंमैंए चिबउँइँले शक्ति योंसि चइ मोंमैं ल्हाल् खाँमना बिसि छ्याब् ल्हैदिइ!”
दिलेया चमैं न्होंर्बै को-कोइइ “मोंमैंए चिब बालजिबुलउँइँले चइ मोंमैं ल्हाम्,” बिइ।
च धोंलेन् दुष्ट ह्रोंसनेन् आक्ह्रिस्याँ चए ग्याल्स खैले टिक्दिल् खाँम्? “तलेबिस्याँ बालजिबुलए शक्तिउँइँले ङइ मोंमैं ल्हाम् बिसि क्हेमैंइ बिम्।
बालजिबुलए शक्तिउँइँले ङइ मों ल्हाम् बिस्याँ, क्हेमैंए टोलिर्बै म्हिमैंइ खाबै शक्तिउँइँले मोंमैं ल्हाम्? छतसि चमैंइन क्हेमैंए निसाफ लब्मुँ।
चमैं न्होंर्बै ल्हें म्हिमैंइ “चु मोंइ स्यासि सोबल् तयाइमुँ। क्हेमैंइ चुए ताँ तले थेमुँ?” बिमल।
म्हिए हुलइ बिइ, “क्हि मोंइ स्याइमुँ उ तो जा? खाबइ क्हि सैल् म्हैमु?”
यहूदीमैंइ येशूने बिइ, “क्हि सामरियाथें ग, क्हिलाइ मोंइ स्याइमुँ?” बिसि ङिइ बिबै ताँ ठिक आङिं वा?
यहूदी चिबनाँब्मैंइ खीने बिइ, “क्हि मोंइ स्याइमुँ बिसि ङिइ तोगो छेनाले था सेइ! ङिए खे अब्राहाम सियाइ, धै अगमबक्तामैं या सियाइ, दिलेया क्हि बिस्याँ ‘ङइ बिब् ङिंब्मैं खोंयोंइ सिल् त्हुरिब् आरे बिमुँ।’