20 तलेबिस्याँ पोंब क्हेमैं आङिं, दिलेया क्हेमैंए आबाए प्ल्ह क्हेमैंए सुँउँइँले पोंब्मुँ।
छतसि ह्याद्! क्हि पोंबर ङइ ल्होमिंब्मुँ, क्हिइ तो तो पोंल् त्हुम् चै या ङइ लोमिंब्मुँ।”
तलेबिस्याँ परमेश्वर ङो आसेब्मैंइ खोंयोंन् बिलै छलेन् न्हुँ लम्, क्हेमैं बिस्याँ छले न्हुँ लरिल् आत्हु। क्हेमैंलाइ तो-तो सैमैंए खाँचो मुँ बिसि क्हेमैंए स्वर्गर मुँबै परमेश्वर आबाजी सेम्।
परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी दाऊदने चु ताँ बिद् बिसि परमेश्वरजी कुल्मिंबै म्रुँए बारेर छ बिल, ‘ङइ क्हिए शत्तुरमैं क्हिए प्हले न्होंर आथेंन् समा क्हि ङए क्योलोउँइँ टिद्। बिसि याहवेहजी ङए प्रभुने बिल।’
क्हेमैं दुष्ट तलेया ह्रोंसए प्हसेमैंलाइ छ्याँबै सैमैं पिंल् ह्रम् बिस्याँ, झन् स्वर्गर टिबै क्हेमैंए परमेश्वर आबाजी खीने बालु ह्रिब्मैंलाइ कति ल्हें पबित्र प्ल्ह पिंब्मुँ।”
तलेबिस्याँ क्हेमैंइ बिल् त्हुबै ताँ पबित्र प्ल्हजी च त्हेर्न क्हेमैंलाइ लोमिंब्मुँ।”
तलेबिस्याँ ङइ क्हेमैंलाइ छाबै ज्ञान बुद्धिए ताँ पोंल् पिंब्मुँ, च ताँ पोंमा चमैंइ क्हेमैंए ताँए ज्वाफ पिंल् खाँरिब् आरे, क्हेमैंए ताँ थोल् खाँरिब् आरे।
दिलेया शाऊललाइ पबित्र प्ल्हजी प्लिंसि च ङाँइ ङ्ह्योबै-ङ्ह्योबन् लसि एलुमासने बिइ (शाऊललाइ पावलै या बिमुँ):
छतमा चमैं ताँन् परमेश्वरए पबित्र प्ल्हजी प्लिंयाँइ, धै पबित्र प्ल्हजी पिंबै शक्तिउँइँले चमैंइ स्यो-स्योबै क्युइर पोंबर होंइ।
छतसि चमैं खें-खेंमैंन् ताँ आक्ह्रिसि ह्याबि छेमा पावलइ चमैंने बिइ, “परमेश्वरए प्ल्हजी क्हेमैंए खेमैंने यशैया अगमबक्ताउँइँले बिमिंबै चु ताँ ठिकन् मुँल,
छबिमा पबित्र प्ल्हजी प्लिंसि पत्रुसइ चमैंने बिइ, “ओ म्हिए फिर्बै क्रथे नेरो चिबनाँब्मैं!
दिलेया पबित्र प्ल्हजी स्तिफनसलाइ बुद्धि पिंबइले चइ पोंबै ताँ चमैंइ थोल् आखाँल।
छतसि ङउँइँले ख्रीष्ट पोंम् उ आपों बिब क्हेमैंइ प्रमाण म्हैम् बिस्याँ छेनाले मैंन्, ख्रीष्टजी क्हेमैंए म्हाँजोर खाबलाज्यै आफेलल्ले निसाफ लमा खी आभोंब् तरिब् आरे, खी बेल्ले भोंब् तब्मुँ।
धै ङिइ क्हेमैंने परमेश्वरए ताँ बिमिंमा क्हेमैंइ “चु क्ह्रोंसेंन परमेश्वरए ताँ मुँन” बिसि छेनाले थेसि सैं तोंन्ले क्वेंइ। चु ताँ म्हिइ बिबै ताँ आङिं, परमेश्वरजी बिबै ताँ क्हेमैंइ म्हाँदिइ। धै क्हेमैंए सैंरि परमेश्वरजी के लइनमुँ। छतसि ङिइ खोंयोंइ बिलै परमेश्वरलाइ धन्यबाद पिंरिम्।
चमैंने उँइँमिंबै ताँ चमैंए ल्हागिर आङिं, चमैंइ क्हेमैंए सेवा लरिल बिसि परमेश्वरजी सेल् पिंइ। धै चु ताँ स्वर्गउँइँले कुल्मिंबै पबित्र प्ल्हउँइँले क्हेमैंने सैं तोंबै ताँ बिमिंबै म्हिमैंउँइँले क्हेमैंइ थेइमुँ। स्वर्गदूतमैंज्यै या चु ताँ था सेदा ङ्हाँइमुँ।
तलेबिस्याँ अगमबाणि पोंमा म्हिमैंइ खेंमैंए सैंर खबै ताँमैं पोंब आङिं, बरु पबित्र प्ल्हजी म्हिमैंलाइ लोमिंसि चमैंइ परमेश्वरजी पोंन् बिबै ताँमैं पोंब् ग।