15 क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, लिउँइँ परमेश्वरजी निसाफ लबै त्हिंइर स्योंम्बै पाप लबै सदोमथेंमैं नेरो गमोराथेंमैंइ भन्दा च सहरर्बै म्हिमैंइ ल्हें सजैं योंब्मुँ।”
“छतसि ङ क्हेमैंने बिमुँ, स्योलिबै ताँमैं पोंबै म्हिमैंइ निसाफ लबै त्हिंइर चमैंइ खेंमैंइ पोंबै स्योलिबै ताँमैंए लेखा पिंल् त्हुब्मुँ।
तलेबिस्याँ क्ह्रोंसेंन ङ क्हेमैंने बिमुँ, स्वर्ग नेरो पृथ्बी नास आतन् समा ठिमर प्ह्रिबै च्योंब भन्दा च्योंबै ताँ या पूरा आतन्ले म्हरिब् आरे।
परमेश्वरजी निसाफ लबै त्हिंइर ल्हें म्हि ङ ङाँर खसि ‘प्रभु, प्रभु! ङिइ क्हिए मिंर म्हिमैंने सैं तोंबै ताँ आबिमिं वा? धै क्हिए मिंर मोंमैं आल्हाल् वा, क्हिए मिंर औदिबै शक्तिए केमैं या ल्हेंन् आलल् रो वा?’ बिसि बिब्मुँ।
को-कोइ क्ल्ह्योर फेनेमा म्हिमैंइ क्हेमैंए मान आलस्याँ, क्हेमैंइ बिबै ताँ आथेस्याँ, च क्ल्ह्योउँइँले त्होंमा चमैंए बिरोधर ग्वाइ पिंबै ल्हागिर क्हेमैंए प्हलेर्बै त्हुल खारथेंन्।”
ङलाइ आम्हाँदिब्मैं नेरो ङए ताँ आक्वेंब्मैंए ल्हागिर नियाधिश घ्रि मुँ। चु ह्युल नुयाबै त्हिंइर ङइ पोंबै ताँमैंइन चमैंए निसाफ लब्मुँ।
खीजी ङने पिंब्मैं खाबै आम्हरिगे, दिलेया ह्युलर्बै आखिरि त्हिंइर ङइ चमैं ताँन् सोगों लमिंरिगे बिब ङलाइ कुल्मिंबै आबाए सैं मुँ।
खीए च्ह ङाँइ ङ्ह्योसि खीए फिर बिश्वास लब्मैं ताँनइ खोंयोंइ आखाँबै छ्ह योंरिगे बिब ङए आबाए सैं मुँ। झाइले ह्युलर्बै आखिरि त्हिंइर ङइ चमैं सोगों लमिंब्मुँ।”
तलेबिस्याँ खीजी ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैंए निसाफ लबै त्हिंइ तोक्दिमिंइँमुँ। च त्हिंइर खीजी त्हाँबै म्हि घ्रिउँइँले ह्युलर्बै ताँन् म्हिमैंए निसाफ लब्मुँ। च म्हिने निसाफ लबै हग मुँ बिसि प्रमाण ताँनने उँइमिंबर परमेश्वरजी च म्हि सिबउँइँले सोगों लमिंइ।”
ख्रीष्टजी निसाफ लबै त्हिंइर ताँन् म्हिमैंइ लबै केमैं खीजी उँइँमिंब्मुँ। तलेबिस्याँ खीए ओंसों तोइ सै या लोल् आखाँ। म्हिमैंए के खैब मुँगे बिसि खीजी मिउँइँले जाँच लब्मुँ।
दिलेया ओ अलि-अङाँमैं, क्हेमैं मिछु खैबर आरे। छतसि क्हेमैंइ च त्हिंइ ह्यो खब् धों ङ्हाँल् आत्हु।
को-कोइल संगतिर आह्याबै बानि तम्, दिलेया प्रभु युबै त्हिंइ चेंदोन् मुँ बिब क्हेमैंइ सेबइले घ्रिइ घ्रिलाइ संगतिर ह्याल् त्हुम् बिदै ङ्यो ताँन् खागु तब आपिले।
छलेन परमेश्वरजी स्योंम्बै सदोम नेरो गमोरा बिबै सहरमैं ख्रोंसि मि क्ह्रन् म्हलाइ। छले खीजी बिब् आङिंसि खैच्हिजी लब्मैंए ल्हागिर खीजी चु नमुना उँइँमिंइ।
छले खीजी बिबै ताँ ङिंब्मैंलाइ प्रभुजी दुःखउँइँले जोगेमिंल् खाँम्, धै दुष्टमैंलाइ दण्ड पिंबै ल्हागिर निसाफ लबै त्हिंइ समा खीजी फैथेंल् खाँम्।
दिलेया परमेश्वरए च ताँउँइँलेन् तिंजरोबै मु नेरो ह्युल लिउँइँ मिइ ख्रोंसि नास लबै ल्हागिर तोगो समा नास आतल्ले खीजी थेंइमुँ। छले खीलाइ आम्हाँदिब्मैंलाइ दोषि ठर्दिसि निसाफ लबै त्हिंइर मु नेरो ह्युलै या खीजी नास लवाब्मुँ।
छतसि निसाफ लबै त्हिंइर ङ्यो ङ्हिंल् आत्हुरिगे बिसि खीजी ङ्योए फिर क्ह्रोंसेंन म्हाँया लइमुँ। ख्रीष्टजी ह्युलर छ्ह थोब् धोंलेन् ङ्योज्यै या छ्ह थोबइले ङ्यो ङ्हिंल् आत्हु।
धै अर्को ताँ, को-कोइ स्वर्गदूतमैंइ ह्रोंसए पदर टिसि लल् त्हुबै के आलल्ले अर्कोन् के लल् म्हैइ, टिल् त्हुबै क्ल्ह्यो पिवाइ। छतसि चमैंलाइ दण्ड पिंबै त्हिंइ समा खोंयोंइ त्होंल् आखाँल्ले मिछु खैबै क्ल्ह्योर खीजी फैथेंइमुँ।
धै सदोम, गमोरा नेरो चमैंए खागुबै सहरर्बै म्हिमैंलाइ मैंन्। चमैंइ ब्यभिचार लसि आतबै के लइ। छतसि खोंयोंइ आसिबै मिर दण्ड योंसि चमैं नमुना तइमुँ।