12 चए धिंर होंमा क्हिइ ‘छिं ङ्हाँरिगे’ बिसि आशिक पिंन्।
क्हिए गारमैंए न्होंर शान्ति तरिगे, धै क्हिए किल्लामैंए न्होंर छ्याँब क्ह्युब तरिगे!”
“क्हिए न्होंर शान्ति तरिगे!” बिसि ङए आघें-अलिमैं नेरो ङए थुमैंए ल्हागिर ङइ बिब्मुँ।
“सहरर मुँले नाँसर मुँले क्हेमैं ह्यासि चर्बै छ्याँबै सैं प्ह्याबै म्हि म्हैसि च नाँसर टिन् समा च म्हि ङाँर्न टिद्।
च धिंर्बै म्हिमैंए सैं छ्याँब मुँस्याँ क्हेमैंइ पिंबै आशिक चमैंइ योंरिगे, दिलेया चमैंए सैं छ्याँब आरेस्याँ क्हेमैंए छिं ङ्हाँब क्हेमैंनेन् एखरिगे।
येशू ख्रीष्टउँइँले छिं ङ्हाँल् लबै सैं तोंबै ताँ परमेश्वरजी इस्राएलीमैंलाइ बिइ बिसि क्हेमैंइ सेइमुँ। (येशू ख्रीष्टन् ताँनए प्रभु ग।)
छतसि ङि येशू ख्रीष्टउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिप्रब्मैं ग। ख्रीष्टए मिंर ङिइ क्हेमैंने यो छ्युँ लमुँ। क्हेमैं खीने ख्रे लब् पिवासि खीने क्ह्रिद् बिसि परमेश्वर ङिउँइँलेन् तसि क्हेमैंने पोंइमुँ।
बरु क्हिनेन् त्होसि ताँ लदा ङ्हाँइमुँ। छतसि ङ्यो तारे युनन् त्होसि ताँमैं लस्यो।