11 “सहरर मुँले नाँसर मुँले क्हेमैं ह्यासि चर्बै छ्याँबै सैं प्ह्याबै म्हि म्हैसि च नाँसर टिन् समा च म्हि ङाँर्न टिद्।
क्हेमैं ह्यामा झोला, फेर्दिबै क्वें, जुत्ता आबोद्, प्हरे या आछेद्, तलेबिस्याँ म्रोंमैंइ चब्-थुँब् योंल् त्हुम्।
चए धिंर होंमा क्हिइ ‘छिं ङ्हाँरिगे’ बिसि आशिक पिंन्।
धबै येशूजी चेलामैंने बिइ, “क्हेमैं नाँसर ह्यामा खाबै धिंर क्हेमैंए मान् लमुँ, च नाँसउँइँले आत्होंन् समा च धिंर्न टिद्।
छले येशू जखायसए धिंर ह्याब् म्रोंसि “अच्या छाबै पापि म्हिए धिंरै या प्ह्रें तबर ह्याइ बिसि म्हिमैंइ खीए ताँ लबर होंइ।”
क्हेमैं खाब् धिंर होंमुँ चर्न टिद्, धै च धिंउँइँलेन् एखो।
झाइले च नेरो चए धिंर्बै ताँनइ बप्तिस्मा किंइ। च लिउँइँ चइ ङिने यो छ्युँ लसि बिइ, “क्हेमैंइ ङ क्ह्रोंसेंन प्रभुए फिर बिश्वास लबै अङाँ बिसि मैंम् बिस्याँ ङए धिंर खसि टिमिंन् ओ।” छ बिसि ङिने कर ल्हैदिइ।