24 योसेफ न्हरुउँइँले छोरसि परमेश्वरए स्वर्गदूतइ बिब् धोंलेन् चइ ह्रोंसए प्ह्रेंस्यो मरियम ह्रोंसनेन् थेंइ।
परमेश्वरजी बिब् धोंले नोआइ ताँन् लइ।
झाइले याहवेहजी लद् बिबै के ताँनन् नोआइ लइ।
याहवेहजी ल्हैदिबै तोन्दोंरि के मोशाइ लइ।
याहवेहजी बिब् धोंले पबित्र तम्बुए फिर पाल टौंदिसि पालए फिर सिंइ नोंमिंइ।
याहवेहजी बिब् धोंलेन् खीए ओंसों पानसर बत्ति म्रोइ।
याहवेहजी बिब् धोंलेन् लिंबै थाँ खबै धुप म्रोइ।
पबित्र तम्बु न्होंर अथवा ख्रो पिंबै क्ल्ह्योर ह्यामा चमैंइ यो प्हले ख्रुब्रें लमल।
“ङ्ह्योद्! कन्ये घ्रिइ प्हसे नोसि च्ह घ्रि फिब्मुँ। धै म्हिमैंइ खीए मिं इम्मानुएल थेंब्मुँ” इम्मानुएल बिब परमेश्वर ङ्योने टिमुँ बिब् ग।
दिलेया मरियमइ प्हसे आफिन् समा योसेफ ह्रोंसए प्ह्रेंस्यो मरियमने बालु आरो। झाइले च्ह फिबै लिउँइँ योसेफइ च्हए मिं “येशू” थेंइ।
ङइ बिबै ताँमैं क्हेमैंइ लइ बिस्याँ क्हेमैं ङए खोबै थुमैं तब्मुँ।
च त्हेर्न प्रभुए स्वर्गदूत घ्रि चर म्रोंयुमा च कोठर व्हे-व्हे तयाइ। स्वर्गदूतइ पत्रुस छोरबर कोखर कैसि “युनन् रेद्!” बिमा पत्रुसए योमैंउँइँले सँउँलि प्ल्हयाइ।
दिलेया म्हुँइँसर प्रभुए स्वर्गदूत घ्रिइ झेलए म्रामैं थोंमिंइ, धै खीजी चमैंलाइ बैरु तेवासि बिइ,