60 खीजी चने बिइ, “सिनुमैंलाइ सिनुमैंन पारिगे। क्हि बिस्याँ ह्यासि ‘परमेश्वरजी ग्याल्स लबर होंइ। खीजी बिब ङिंनु, झाइले खीजी क्हेमैंलाइ आशिक पिंब्मुँ’ बिसि बिप्रद्।”
येशू गालील ह्युल तिगोंन् स्युरदै चमैंए च्हों धिंजरेबै म्हिमैंने परमेश्वरए ताँमैं लोमिंदै स्वर्गर्बै ग्याल्सए बारेर सैं तोंबै ताँमैं बिप्रमल। धै ताँन् खालर्बै नब् छब्मैं नेरो मोंइ स्याबै म्हिमैं या सल् लमिंमल।
छबिमा येशूजी चने बिइ, “क्हि ङए लिलि खो। सिनुमैंलाइ सिनुमैंन पारिगे।”
तलेबिस्याँ चु ङए च्ह सियाल, दिलेया सोसि खइ; म्हयाल, दिलेया योंइ।’ छतसि चमैं सैं तोंदै भत्यार लसि चब् थुँब लबर होंइ।
तिंयाँ ङ्योइ भत्यार लसि बेल्ले सैं तोंल् त्हुम्। तलेबिस्याँ क्हिए अलि सियाल, सोसि खइ, म्हयालेया योंइ।’”
तलेबिस्याँ ङइ सैं तोंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रइ बिसि ङ थेब् प्हैंल् त्हुबै ताँ तोइ आरे। तलेबिस्याँ ङइ सैं तोंबै ताँ बिप्रलन् त्हुम्। ङइ सैं तोंबै ताँ आबिप्रइ बिस्याँ ङ आसोलै तम्।
ओंसों क्हेमैं परमेश्वरजी बिब् आङिंसि ह्रोंसइ लबै आछ्याँबै केमैंइ लमा सियाब् धोंन् तल।
छतसि ङ्योइ पाप लसि सिल् त्हुलेया खीजी ङ्योलाइ ख्रीष्टने बालुन् सोगों लमिंइ। परमेश्वरए थेबै दयाम्हाँयाजी क्हेमैंलाइ जोगेमिंइमुँ।
दिलेया म्हरेस्यो तसेया च खै तदा ङ्हाँमुँ छान् तप्रस्याँ सोगोंन् तलेया सियाब् धोंन् तब् ग।
प्रभुउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ म्हिमैंने बिप्रद्। खैतबै त्हर्न बिलैया प्रभुउँइँले खबै सैं तोंबै ताँमैं बिब्रें लद्। म्हिमैंलाइ अर्थि बुद्धि पिंन्। चमैंए सैं क्होबै ताँमैं लद्। आतबै ताँमैंर हौदिद् धै म्हिमैंलाइ छेनाले लोदा सैंदा लद्।
क्हि बिस्याँ दुःख तलेया सैं तोंबै ताँमैं बिप्रबै के लब आपिद्। धै खैतबै दुःख तलेया सैदिद्, छले परमेश्वरउँइँले खबै सैं तोंबै ताँ बिप्रदै खीए के छेनाले लद्।
“सार्डिस नाँसर्बै बिश्वासीमैंलाइ लोदा सैंदा लबै ल्हागिर चर्बै चिबए मिंर चु ताँ प्ह्रिद् बिसि येशूजी यूहन्नाने ल्हैदिइ: “चु ताँ परमेश्वरए प्ल्ह ङि नेरो मुसारा ङि मुँबै येशूजी बिइमुँ: क्हेमैंइ लबै के ङइ सेइमुँ। म्हिमैंइमि क्हेमैं सोगोंन् मुँ ङ्हाँइमुँ, दिलेया क्हेमैं सियाइमुँ।