49 झाइले यूहन्नाइ बिइ, “ओ गुरु, क्हिए मिं तेसि मों ल्हाबै म्हि घ्रि ङिइ म्रोंइ, दिलेया ङिइ चने ‘छ आलद्’ बिइ, तलेबिस्याँ च म्हि ङिने बालु प्रसि क्हिइ बिब् धों आल।”
दिलेया यूहन्नाइ येशूने “क्हिजी ङलाइ बप्तिस्मा पिंल् त्हुब् ग। क्हिजी ङने बप्तिस्मा किंब् आ?” बिसि बप्तिस्मा किंबर क्वेबर होंइ।
छबिमा सिमोनइ बिइ, “गुरु, ङिइ म्हुँइँसतिमि सिया सियाले जाल प्रिंसेया ताँग घ्रि या आस्या। दिलेया क्हिइ बिसेरो ङइ जाल प्रिंम्।”
मोशा नेरो एलिया येशूउँइँले ह्याबि छेरिमा पत्रुसइ येशूने बिइ, “ओ गुरु, ङ्यो चुर टिब स्वाब मुँन। ङ्योइ सौंलो प्ह्रों बनेले ओ, घ्रि क्हिए ल्हागिर, घ्रि मोशाए ल्हागिर, घ्रि एलियाए ल्हागिर।” छले खिइ तो पोंइ बिब पत्रुसइ थाइ आसे।
“ङिइ क्हेमैंने खाबलाज्यै येशूए मिंर तोइ आलोमिंन् बिसि बिल, दिलेया क्हेमैंइ यरूशलेम तिगोंन् लोमिंल् खाँना। च म्हि सैवाबै छ्याब् क्हेमैइ ङिए फिर ल्हैदिदा ङ्हाँइमुँ वा?”
अरू ह्रेंमैंइ या जोगेरिगे बिसि ङिइ सैं तोंबै ताँ बिबर होंमा चमैंइ ङि पोंल् आपिं। छ लमा चमैंइ लरिबै आछ्याँबै के झन् ल्हें लइमु। छ तसि तोगो परमेश्वरए ह्रिस चमैंए फिरि बल्ल युइमु।